Станіслаў Аляксандравіч Ваньковіч

Станіслаў Аляксандравіч Ваньковіч, Станіслаў-Нікадэм Аляксандравіч Ваньковіч (польск.: Stanisław Nikodem Wańkowicz, руск.: Станислав Александрович Ванькович) (? — 1812) — мінскі губернскі маршалак (1802—1808), буйны землеўласнік Мінскай губерні.

Станіслаў Аляксандравіч Ваньковіч
Герб «Ліс»
Барысаўскі павятовы маршалак 1797 — 1802
Папярэднік	Міхал Міхалавіч Слізень
Пераемнік	Юзаф Міхалавіч Слізень
Мінскі губернскі маршалак 1802 — 1808
Папярэднік	Юзаф Матэвушавіч Ваньковіч
Пераемнік	Юзаф Міхалавіч Валадковіч
Смерць	1812
Род	Ваньковічы
Бацька	Аляксандр Ваньковіч
Маці	Сафія з Грэгаровічаў[d]
Жонка	Ганна (Марта) з Русецкіх[d] і Юдыта са Свентаржэцкіх[d]
Дзеці	Эдвард Станіслававіч Ваньковіч
Веравызнанне	каталік
Узнагароды

Біяграфія

Паходжанне

Належаў да каталіцкага шляхецкага роду Ваньковічаў гербу «Ліс», які паходзіў з Менскага ваяводства ВКЛ.

Нарадзіўся ў сям’і шляхціца-каталіка Аляксандра Янавіча Ваньковіча і яго жонкі Сафіі Грэгаровіч. Меў поўнае імя «Станіслаў-Нікадэм», з якіх звычайна карыстаўся імем «Станіслаў». Бацька Аляксандр Ваньковіч адносіўся да сярэднезаможнай каталіцкай шляхты Менскага ваяводства ВКЛ, дзе займаў мясцовыя земскія пасады (мінскага чашніка і мінскага каптуровага суддзі (упамін. 1764)) і дзе меў маёнткі Вялікая Сляпянка, Малая Сляпянка, Семяньковічы і Слабодка.

Службовая дзейнасць

Мінскі чашнік (1766—1774), харунжы пяцігорскай харугвы (1780—1784), мінскі гродскі рэгент (з 1786), сянажацкі староста (з 1788), цывільна-вайсковы камісар Менскага ваяводства (1790—1795), дэпутат дваранства Барысаўскага павета ў Мінскім дваранскім дэпутацкім сходзе (1795—1797), барысаўскі павятовы маршалак (1797—1802), мінскі губернскі маршалак (1802—1808).

У 1802 атрымаў ордэн Святой Ганны 2 ступені.

Маёнткі

Атрымаў у спадчыну маёнткі ў Мінскім, Ігуменскім і Барысаўскім павеце Мінскай губерні, у тым ліку — маёнтак Вялікая Сляпянка.

Сям’я

Станіслаў Ваньковіч быў двойчы жанаты. Першы раз з Ганнай (Мартай) Русецкай, а другі раз — з Юдытай Свентаржэцкай. Ад другой жонкі меў аднаго сына Эдварда (Эдварда-Уладзіслава-Антонія-Лукаша), хрышчанага 20 кастрычніка 1793 у касцёле Найсвяцейшай Дзевы Марыі ў Заслаўі. Сын Эдвард Станіслававіч Ваньковіч (1793—1872) ажаніўся з Міхалінай Станіславаўнай Манюшкай, цёткай вядомага кампазітара Станіслава Манюшкі (1819—1872).

Станіслаў Аляксандравіч Ваньковіч быў прадзедам Эдварда Адамавіча Вайніловіча (1847—1928), вядомага гаспадарчага і палітычнага дзеяча Расійскай імперыі і Беларусі.

Літаратура

• Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 2: Беліцк — Гімн / Рэдкал.: Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1994. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-142-0.
• Ваньковичи / Департамент по архивам и делопроизводству Министерства юстиции Республики Беларусь [и др.]; сост.: Н. А. Голубева, Н. М. Усова, Л. В. Языкович; под научной редакцией В. И. Прокопцова. — Минск : БелЭн, 2012. — 442 с.
• Раюк, А.Р. Лёс і погляды мінскага губернскага прадвадзіцеля дваранства (1863–1877) Яўстаха Прушынскага на этнаканфесіянальную сітуацыю ў Беларусі / А.Р. Раюк // Беларуская этнаграфія, этналогія і антрапалогія : зб. навук. артыкулаў. — Мінск : Бел. навука, 2022. — Вып. 1. — С. 79—89.
• Раюк, А. Р. Нефармальныя сувязі паміж дваранствам Мінскай губерні ў 1795—1863 гг. / А. Р. Раюк // Гісторыя і грамадазнаўства. — 2020. — № 1. — С. 58—63.
• Раюк, А. Р. Нефармальныя сувязі паміж губернскім дваранствам у Беларусі ў 1795—1863 гг. / А. Р. Раюк // Пытанні мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фалькларыстыкі / Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору імя К. Крапівы Нац. акад. навук Беларусі; навук. рэд. А. І. Лакотка. — Мінск : Права і эканоміка, 2008. — Вып. 4. — С. 406—412.
• Чарняўскі, В. Ф. Ураднікі (пасады, тытулы) Менскага ваяводства XVI—XVIII стагоддзяў (Біяграфічны даведнік) / В. Ф. Чарняўскі. — Мн.: Олдеран, 2007. — 224 с.
• Konarski, S. Wańkowiczowie herbu Lis odmienny / S. Konarski. — Paryż, 1960.