Старая Лоўхі — гаспадыня Пох'ёлы ў карэла-фінскім народным эпасе Калевала, магутная вядзьмарка. Адзін з галоўных антаганістаў «Калевалы» — з Лоўхі вымушаны былі змагацца галоўныя героі Вяйнямёйнен, Ільмарынен і Лемінкяйнен.

А. Гален-Калела. «Абарона Сампа»

Старая Лоўхі традыцыйна лічыцца злым і адмоўным персанажам, але ў апошнія гады напачатку жніўня ў пасёлку Лоўхі на беразе возера Лоўхскае ладзіцца свята «Старая Лоўхі — вернем добрае імя», па думцы арганізатараў якога Старая Лоўхі была не злой ведзьмай, а сапраўднай гаспадыняй, якая клапацілася аб дабрабыце свайго народа[1].

Імем Старой Лоўхі названы пасёлак на поўначы Карэліі і раўніна на поўначы Венеры.

Зноскі

Літаратура правіць

  • Jacob Grimm, «Ueber das finnische Epos» («Kleine Schriften» II);
  • V. Tettau, «Ueber die epischen Dichtungen de finnischen Volker, b esonders d. Kalewala» (Эpфурт, 1873);
  • Steinthal, «Das Epos» (в «Zeitschrift f ür Völkerpsychologie» V., 1867);
  • Jul. Krohn, «Die Entstehung der einheitlichen Epen im allgemeinen» (в «Zeitschrift far V ö lkerpsychologie», XVIII, 1888);
  • яго ж, «Kalewala Studien» (у нямецкім перакладзе са шведскай, там жа);
  • Eliel Aspelin, «Le Folklore en Finlande» («Melusine», 1884, № 3);
  • Andrew Lang, «Custom and Myth» (pp. 156—179);
  • Radloff, у прадмове да 5-га тому «Proben der Volkslitteratur der nurdlichen Turk-St ä mmе» (СПб., 1885, p. XXII).
Пры напісанні артыкула выкарыстаны матэрыял з Энцыклапедычнага слоўніка Бракгаўза і Эфрона (1890—1907).