Статэрый

Статэрыйскі перыяд (стар.-грэч.: σταθερός — «устойлівы») — заключны геалагічны перыяд палеапратэразойскай эры, які доўжыўся 1800—1600 мільёнаў гадоў таму (хранаметрычная датыроўка, якая не базуецца на стратыграфіі).

На працягу статэрыя сфарміраваліся ядзерныя жывыя арганізмы.

Перыяд характарызуецца з'яўленнем новых платформ і канчатковай кратанізацыяй паясоў. Фарміруецца суперкантынент Калумбія.

Літаратура

• Иорданский Н. Н. Развитие жизни на земле. — М.: Просвещение, 1981.
• Короновский Н. В., Хаин В. Е., Ясаманов Н. А. Историческая геология : Учебник. — М.: Академия, 2006.
• Ушаков С. А., Ясаманов Н. А. Дрейф материков и климаты Земли. — М.: Мысль, 1984.
• Ясаманов Н. А. Древние климаты Земли. — Л.: Гидрометеоиздат, 1985.
• Ясаманов Н. А. Популярная палеогеография. — М.: Мысль, 1985.