Сямён Сапега
Сямён Сапега (узг. 1440-я) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Пісар гаспадарскі за часам княжання Казіміра ў 1441—1449 гадах. Родапачынальнік магнацкага роду Сапегаў, ад яго сыноў Багдана і Івана (Івашкі) пайшлі дзве галіны роду — чарэйска-ружанская і кодзеньская.
| Сямён Сапега | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
._%D0%A1%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B3%D0%B0%D0%B9%D0%BB%D0%B0_(%D0%A1%D1%8F%D0%BC%D1%91%D0%BD_%D0%A1%D0%B0%D0%BF%D0%B5%D0%B3%D0%B0)_(1709).jpg) | |||||||
 | |||||||
|
|||||||
| Смерць | XV стагоддзе | ||||||
| Род | Сапегі | ||||||
| Жонка | Настасся Паўшанка[d][1] | ||||||
| Дзеці | Багдан Сямёнавіч Сапега[1], Іван Сямёнавіч Сапега[2], Васіль Сямёнавіч Сапега[d][1], Духна з Сапегаў[d][1], Юрый Сямёнавіч Сапега[d][1] і Н з Сапегаў[d][1] | ||||||
| Дзейнасць | дзяржаўны служачы | ||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Біяграфія правіць
._%D0%9F%D1%83%D0%BD%D1%96%D0%B3%D0%B0%D0%B9%D0%BB%D0%B0_(%D0%A1%D1%8F%D0%BC%D1%91%D0%BD_%D0%A1%D0%B0%D0%BF%D0%B5%D0%B3%D0%B0)_(1709).jpg)
Паводле «Historia domus Sapiehianae» А. Міштальта, Сямён — нашчадак Сунігайлы, прапраўнука Гедзіміна, пры Гарадзельскай уніі ў 1413 годзе прыняў герб «Ліс», гэта аднак абвергнута яшчэ ў XIX ст., бо Сунігайла памёр бяздзетным[3].
Паводле А. Грыцкевіча, паходзіў з полацкіх баяраў, асноўныя маёнткі якіх былі на Смаленшчыне[4].
У шлюбе з Настассяй Паўшанкай[5] меў чатырох сыноў, у тым ліку Багдана і Івашку, ад якіх пайшлі дзве галіны роду — чарэйска-ружанская і кодзеньская, а таксама дачку, жонку князя Алехны Глазыніна, акольнічага смаленскага.
Зноскі
- ↑ а б в г д е Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 47. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
- ↑ Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 85. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
- ↑ Сапеги // Сямён Сапега // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
- ↑ Грыцкевіч А. Сапегі // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 545. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.
- ↑ Sapieha E., Saeed-Kałamajska M. Dom Sapieżyński. cz. 2. — Warszawa: Wydawn. Nauk. PWN, 2008. S. 19.
Літаратура правіць
- Сапеги // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
- Грыцкевіч А. Сапегі // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 545—550. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.
- Сапегі // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8. — С. 222—228