Сінонімы, адменнікілінгвістыцы) — словы адной часціны мовы, розныя па гучанні і напісанні, але якія маюць аднолькавае або вельмі блізкае лексічнае значэнне.

Прыклады сінонімаў ў беларускай мове: журба — туга, цень — засень.

Служаць для павышэння выразнасці мовы, дазваляюць пазбягаць яе аднастайнасці.

Варта адрозніваць сінонімы і намінальныя вызначэнні — апошнія ўяўляюць поўную тоеснасць.

Гл. таксама правіць

Літаратура правіць

  • Яўневіч М. С. Сінтаксічная сінаніміка ў сучаснай беларускай літаратурнай мове — Мн., 1997.