Таваф (араб. طواف) — рытуальны абыход вакол Каабы падчас мусульманскага паломніцтва хадж. Першы таваф здзяйсняецца адразу па прыбыцці ў Мекку.

Таваф вакол Каабы (2007).

Гісторыя правіць

У даісламскія часы арабы пачыталі Каабу, здзяйснялі абыход вакол яе. Магчыма, гэта старажытная традыцыя, як і іншыя абрады хаджу. Прарок Мухамед скасаваў звычай абыходу вакол Каабы, які стаў абавязковым элементам паломніцтва. У 630 годзе ён зрабіў свой пераможны ўезд у свой родны горад і здзейсніў таваф верхам на вярблюдзе. Такі выгляд тавафа стаў выключэннем і не ўвайшоў у мусульманскую традыцыю. Згодна з Ібн Хішам, гэта было незадоўга да смерці ў момант «развітальнага паломніцтва», калі ён заклаў аўтарытэтныя правілы для абыходу.[1]

Працэс правіць

Асаблівасць мусульманскага тавафа ў тым, што абыход здзяйсняецца сем разоў, першыя тры з якіх з большай хуткасцю. Пачынаецца і заканчваецца таваф на рагу Чорнага каменя. Падчас тавафа вернікі імкнуцца пацалаваць Чёрный камень або, па меншай меры, дакрануцца да яго. Каля сцяны аль-Хацім вернікі бягуць з вонкавага боку сцяны, так як тэрыторыя паміж сцяной і Каабы лічыцца яе ўнутранай тэрыторыяй. Завяршыўшы абыход Каабы, паломнікі накіроўваюцца да пліты «стаяння Ібрахіма» (Макам Ібрахім) і здзяйсняюць там малітву.[1]

Зноскі

  1. а б Buhl, F. 2000.

Літаратура правіць

  • M. Gaudefroy-Demombynes, Le pélerinage à la Mekke. Étude d’histoire religieuse, Paris 1923, 205 ff.
  • Культуралогія: Энцыклапедычны даведнік. Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2003. ISBN 985-11-0277-6