Уладзіслаў Іванавіч Сіліч
Уладзіслаў Іванавіч Сіліч (1904 — 30 верасня 1944) — беларускі шахматыст, першы ў Беларусі майстар спорту СССР па шахматах (1929). Шматразовы чэмпіён Віцебска. Пераможца 3-х чэмпіянатаў БССР (1928, 1934, 1937). Удзельнік 6-га чэмпіянату СССР (Адэса, 1929), а таксама апошняга даваеннага паўфіналу чэмпіянату СССР (Растоў-на-Доне, чэрвень 1941; не завершаны). Чэмпіён ЦК прафсаюза дзяржустаноў (1938). Загінуў у барацьбе супраць гітлераўскіх захопнікаў.
| Уладзіслаў Іванавіч Сіліч | |
|---|---|
| Пол | мужчынскі пол |
| Спецыялізацыя | шахматы |
| Нарадзіўся | 1904[1] |
| Памёр | 30 верасня 1944[1] |
| Грамадзянства | |
.svg){kind=small}
Біяграфія правіць
Нарадзіўся ў 1904 годзе на станцыі Тапу недалёка ад Таліна ў сям'і юрыста (паводле іншых звестак — у вёсцы Ведк Метсіўскага павета Эстоніі). Бацька — Іван Мікалаевіч, беларус родам з сучаснага Мсціслаўскага раёна Магілёўскай вобласці. Маці — Яўгенія Савінаўна, таксама беларуска. Пасля сям'я пераехала ў Віцебск. Шахматную тэорыю асвойваў самастойна, выпісваў кнігі і перыёдыку. Неўзабаве стаў адным з лепшых шахматыстаў Віцебска і Беларусі. У 1927 годзе ў складзе каманды Беларусі перамог у камандным першынстве СССР. У 1928 годзе ў Мінску праходзіў IV Усебеларускі з'езд шахматыстаў і шашыстаў з прыстойным складам удзельнікаў: чэмпіён СССР Пётр Раманоўскі, чэмпіён БССР Канстанцін Выгадчыкаў і іншыя. Сіліч падзяліў у турніры 1-3-е месцы. У 1929 г. пасля ўдалага выступлення ў чэмпіянаце СССР (адборачная група) яму было прысвоена званне майстра спорту па шахматах. У 1935 г. Сіліч быў пераведзены ў першую катэгорыю. У 1939 г. ён вярнуў сабе званне майстра, паспяхова выступіўшы ва Усесаюзным турніры кандыдатаў у майстры (Растоў-на-Доне). У 1930-я гг. Сіліч працаваў бухгалтарам Віцебскага абласнога спарткамітэта. Актыўна гуляў у шахматы па перапісцы; разам з масквічом А. Чысцяковым выйграў Першы ўсесаюзны турнір па перапісцы майстроў і першакатэгорнікаў (люты 1935 — снежань 1936) — фактычна, першы завочны чэмпіянат СССР па шахматах. У другім такім турніры, завершаным у 1940 г., Сіліч заняў 3-е месца з вынікам 8 з 12.
Удзельнічаў у аб'яднанні Беларусі ўвосень 1939 г. Зноў быў прызваны ў Чырвоную Армію 4 студзеня 1942 г. Данілаўскім райваенкаматам Пензенскай вобласці РСФСР. Першы медаль атрымаў у час аперацыі «Баграціён» — «За адвагу», 24 чэрвеня 1944 г. За ўдзел у баях за Столін у якасці старшага радыста батарэі быў прадстаўлены да ордэна «Чырвоная зорка», аднак 15 ліпеня 1944 г. выйшаў загад па 397-й дывізіі аб узнагароджанні Сіліча медалём «За баявыя заслугі». 30 верасня 1944 г. малодшы сяржант Сіліч быў забіты на тэрыторыі Латвіі. Пахаваны ля вёскі Гудрэны, недалёка ад горада Сігулды.
Зноскі
Літаратура правіць
- Сіліч Уладзіслаў Іванавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 379. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
- Рубінчык, Вольф. З гісторыі Беларусі шахматнай. — Мінск: Шах-плюс, 2012. — С. 24—34.
- Рубінчык, Вольф. Нарысы шахматнай мінуўшчыны і будучыні. — Мінск: Шах-плюс, 2014. — С. 71—72.
Спасылкі правіць
- Партыі Уладзіслава Сіліча у базе Chessgames
- Асабістая картка Уладзіслава Сіліча на сайце 365chess.com
- Сіліч Уладзіслаў Іванавіч на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларусь у асобах і падзеях»