Умбе́рта II (італ.: Umberto II), ён жа Травеньскі кароль (італ.: il Re di Maggio; 15 верасня 1904 — 18 сакавіка 1983) — чацвёрты і апошні кароль ІталііСавойскай дынастыі). Маршал Італіі (29 кастрычніка 1942). Займаў прастол ледзь больш месяца, з 9 мая па 12 чэрвеня 1946 года, паміж адрачэннем свайго бацькі Віктара Эмануіла III і абвяшчэннем вынікаў рэферэндуму аб адмене манархіі, на якім перамог рэспубліканскі лад.

Умберта II
Umberto II
Сцяг4-ы кароль Італіі
9 мая — 12 чэрвеня 1946 года
(пад імем Умберта II)
Папярэднік Віктар Эмануіл III
Пераемнік тытул скасаваны
Спадчыннік Віктар Эмануіл, прынц Неапалітанскі
Сцяг1-ы рэгент каралеўства Італія
5 чэрвеня 1944 года — 9 мая 1946 года
(пад імем Умберта Нікала Тамаза Джавані Марыя, прынц П’емонта)
Папярэднік тытул заснаваны
Пераемнік Альчыдэ Дэ Гасперы
Нараджэнне 15 верасня 1904(1904-09-15)[1][2][…]
Смерць 18 сакавіка 1983(1983-03-18)[1][2][…] (78 гадоў)
Месца пахавання
Род Савойскі дом
Бацька Віктар Эмануіл III
Маці Алена Чарнагорская[d]
Жонка Марыя Жазэ Бельгійская[d][4]
Дзеці Марыя Піа Бурбон-Пармская[d][5], Віктар-Эмануіл Савойскі[d][5], Марыя Габрыэла Савойская[d][5] і Марыя Беатрыса Савойская[d][5]
Веравызнанне Каталіцкая Царква
Дзейнасць ваенны, манарх, палітык, суверэн
Аўтограф Выява аўтографа
Манаграма Манаграма
Ваенная служба
Род войскаў Ваенна-паветраныя сілы Італіі[d]
Званне маршал Італіі
Камандаваў група армій «Захад»
Бітвы
Узнагароды
Вышэйшы ордэн Святога Дабравешчання Кавалер Вялікага крыжа ордэна Святых Маўрыкія і Лазара Кавалер Вялікага крыжа ордэна Кароны Італіі
Кавалер Савойскага грамадзянскага ордэна
Кавалер Вялікага крыжа Савойскага ваеннага ордэна (1815—1947)
Кавалер Вялікага крыжа Савойскага ваеннага ордэна (1815—1947)
Кавалер Вялікага крыжа Каланіяльнага ордэна Зоркі Італіі
Кавалер Вялікага крыжа Каланіяльнага ордэна Зоркі Італіі
Кавалер Мальтыйскага ордэна
Кавалер Мальтыйскага ордэна
Кавалер Вялікага крыжа ордэна Святога Олафа
Кавалер Вялікага крыжа ордэна Святога Олафа
Ордэн Белага арла
Ордэн Белага арла
Кавалер ордэна Серафімаў
Кавалер ордэна Серафімаў
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Падчас Бітвы за Францыю (1940) узначальваў італьянскія войскі. Фактычна і раней, пасля захопу Рыма войскамі саюзнікаў у 1944 годзе, выконваў абавязкі рэгента (бацька знаходзіўся ў Егіпце). Італія была абвешчана рэспублікай, а ўсе члены Савойскай дынастыі мужчынскага полу па адмысловым законе выгнаны з краіны. Умберта II пасяліўся ў Жэневе, дзе памёр у 1983 годзе.

У народзе атрымаў мянушку «травеньскі кароль».

Сям’я правіць

 
King Umberto II

З 1930 года быў жанаты з Марыяй-Жазэ Бельгійскай, дачкой караля Бельгіі Альберта I.

Дзеці:

  • Марыя Піа Савойская (1934)
  • Віктар Эмануіл (1937), прынц Неапалітанскі
  • Марыя Габрыэла Савойская (1940)
  • Марыя Беатрыса Савойская (1943)

Зноскі

  1. а б Internet Movie Database — 1990. Праверана 12 жніўня 2015.
  2. а б Lundy D. R. Umberto II di Savoia-Carignano, Re d'Italia // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. а б Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
  4. (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
  5. а б в г Lundy D. R. The Peerage

Спасылкі правіць