Урынбой Рахмонаў

Урынбой Рахмонбердыевіч Рахмонаў (руск.: Уринбой Рахмонбердиевич Рахмонов) (4 (17) сакавіка 1910, Ош, Кыргызстан — 5 кастрычніка 1980) — савецкі кіргізскі акцёр і тэатральны дзеяч, заснавальнік тэатра імя Бабура ў горадзе Ош, паэт, празаік, драматург.

Урынбой Рахмонбердыевіч Рахмонаў
узб.: Раҳмонов Ўринбой Шерғозиевич (Раҳмонбердиевич)
Імя пры нараджэнні	узб.: Раҳмонов Ўринбой Раҳмонбердиевич
Дата нараджэння	17 сакавіка 1910(1910-03-17)
Месца нараджэння	Ош, Oshsky Uyezd[d], Ферганская вобласць, Расійская імперыя
Дата смерці	5 кастрычніка 1980(1980-10-05) (70 гадоў)
Месца смерці	Ош, Ошская вобласць, Кіргізская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка, СССР
Месца пахавання	Ош
Грамадзянства	СССР →
Дзеці	Дарвішбек Урынбоевіч Рахмонаў[d]
Месца працы	Ошскі Дзяржаўны акадэмічны ўзбекскі музычна-драматычны тэатр імя Бабура
Прафесія	паэт, акцёр
Кар’ера	1927-1958
Кірунак	Драматычны, трагічны, камедыйны акцёр, паэт, пісьменнік

Біяграфія

Урынбой Рахмонаў нарадзіўся 4 сакавіка 1910 года ў горадзе Ош, у сям'і служачых. Яго бацька Рахмонберды Мадазімаў быў заснавальнікам тэатральнага руху ў Кыргызстане, першым заснавальнікам і арганізатарам узбекскага драматычнага тэатра горада Ош, рэвалюцыянерам, актыўным удзельнікам барацьбы з басмацтвам. Калі Урынбою Рахмонаву споўнілася 17 гадоў, ён ў 1927 годзе пачаў сваю творчую дзейнасць у Ошскім тэатры. Працаваў там артыстам, акрамя таго, у цяжкія гады станаўлення і арганізацыі тэатра дадаткова выконваў дзесяць пасад: быў памочнікам рэжысёра, драматургам, спеваком, музыкантам, суфлёрам, мастаком, грымёрам, паэтам, пісаў невялікія п'есы і вершы для песень, пад якія ў тую пару танцавала народная артыстка Кіргізскай ССР першая танцорка Разія Мумінава.

Урынбой Рахмонаў з 1949 па 1952 гады працаваў адказным сакратаром Кызыл-Кыштакскага сельсавета, з 1952 па 1965 гады працаваў начальнікам пошты ў сяле Кызыл-Кыштак, Кара-Суйскага раёна. З 1965 года працаваў у сістэме гандлю. Але, нягледзячы на ​​тое, што ён у 1949 году сышоў з тэатра ён яшчэ доўга аж да 1958 года, пазаштатна пасля працы іграў там галоўныя і эпізадычныя ролі. Апублікаваны яго вершы. Выхаваў 12 дзяцей. Старэйшы сын Дылдарбек таксама працаваў у Ошскім тэатры імя Бабура артыстам і сыграў эпізадычныя ролі ў двух кінафільмах. Другі сын Дарвішбек Рахмонаў таксама прысвяціў сваё жыццё служэнню мастацтву і працуе мастацкім кіраўніком цыркавой трупы «Калдыргоч».

Памяць артыста

Рашэннем мясцовых уладаў была ўвекавечана памяць заснавальніка тэатра шляхам прысваення яго імя вуліцы Ошскай вобласці.

У гонар Урынбоя Рахмонава была названая вуліца ў вёсцы Кызыл-Кыштак Кара-Суйскага раёна Ошскай вобласці.

Асабістае жыццё

Бацька: Рахмонберды Мадазімаў (1875—1933)- заснавальнік і арганізатар тэатральнага руху ў Кыргызстане, пісьменнік. Маці — Бібіхон (1884—1922) ураджэнка горада Уратэпа. Першая жонка: Турсунхон Туйчыбоева (1918—1954). Дзеці: Дылдарбек (1941), Дыларамхон (1943), Даўлатбек (1949—2006), Дарвишбек (1952), Бахрыдылхон (1954), Данішбек (1957), Дылфузахон (1960), Сталін (1962), Махфузахон (1964), Дылрабо (1971).

Ролі ў Ошскім тэатры

• 1927 год — К.Яшын «Сябры».
• 1928 год — К.Яшын «Унутры».
• 1929 год — Гулам Зафарі «Халіма», К.Яшин «Ажи-ажи».
• 1930 год — Умаржон Исмоилаў «Гісторыі на баваўняным поле».
• 1931 год — М. В. Гогаль «Жаніцьба».
• 1932 год — Маннон Уйгур «Перакладчык».
• 1933 год — Гаджыбекаў «Аршын мал алан».
• 1934 год — М. В. Гогаль «Рэвізор».
• 1935 год — Назир Сафараў, Зиё Саід «Гісторыя кажа», К.Яшын «Сожжём».
• 1936 год — Ж.Турусбекаў «Замест смерці», К.Трэнёв «Каханне Яравая», Тожизода «Камсамольскі ўзвод».
• 1937 год — Шылера «Падман і каханне», Ш.Хуршид «Фархад і Шырын».
• 1938 год — К.Гольдони «Слуга двух гаспадароў», Сабір Абдула «Шабля Узбекістана».
• 1939 год — Біль-Белацаркоўскі «Памежнікі», Хамза «Бай і парабак», Сабір Абдула «Тахір і Зухра».
• 1940 год — Хамза «Холисхон», К.Яшын «Буран».
• 1941 год — К.Яшин і М.Мухамедов «Гулсара», Хуршид «Лэйла і Маджнун», Сабір Абдула «Курбан Умараў».
• 1942 год — К.Яшин «Смерць захопнікам!», Хамза «Выхадкі Майсары», Карняйчук «Фронт».
• 1943 год — Сабір Абдула «Даврон ата», Умаржон Исмоилов «Зафар».
• 1944 год — К.Яшын «Нурхон», М. Ордубади «Нявеста за 5 сом».
• 1945 год — Уйгун «Песня жыцця».
• 1946 год — Мухтараў «Гонар жанчыны».
• 1947 год — Уйгун «Вясна», Хуршид «Фархад і Шырын».
• 1948 год — К.Трэнёв «Чырвоны гальштук», Уйгун «Песня жыцця», Уйгун «Алтынкуль».
• 1949 год — Фатхуллин «Пялёсткі», Хамід Алимджан «Семург».
• 1950 год — Исмоил Акрам «Справядлівасць», Сабір Абдула «Алпамыш».
• 1951 год — Боконбаеў «Токтогул», Хуршид «Лейла і Меджнун».
• 1952 год — Шукур Саъдулла «Ёрилтош», Махмуд Рахмон «Радасць», Абдула Каххар «Шаўковых Сюзане».
• 1953 год — Ізат Султан «Алішэр Наваі», М. Лысенка «Наталка Полтавка», К.Яшын «Нурхон».
• 1954 год — Шукур Саъдулла «Свята на поле», Бахрам Рахмонаў «Сардэчныя сакрэты».
• 1955 год — К.Яшын «Офтобхон», Рабіндранат Тагор «Дзяўчына ракі Ганг».
• 1956 год — К.Яшын «Раўшан і Зулхумор», Фатхуллин «Любоў да Радзімы», И.Ахмедов «Сундук сакрэтаў».
• 1957 год — Сабір Абдула «Алпамыш», Самад Вургун «Юлдуз».
• 1958 год — Хамід Алимджан «Ойгул і Бахтиёр», М.Шатров «Імем рэвалюцыі».

Акрамя таго, ён удзельнічаў у шматлікіх канцэртных праграмах.

Напісаная кніга

• «История Рахмоновых из рода тысячников, правивших городами Ош и Уратепа», 420 с, город Ош, 2016 год.

Літаратура

• А. Абдугафуров «Ошский узбекский музыкальный театр», Фрунзе, 1980 год. 58 с.; 21 см. Кирг 23/463
• А. Абдугафуров «Ошский академический театр», 2010 год, город Ош, стр.1, 3, 42.

Спасылкі

• Акцёрская дынастыя
• Яны стаялі ля вытокаў
• Центразия Персоны Архівавана 10 жніўня 2017.
• Біяграфіі знакамітасцяў
• Гісторыя тэатра Архівавана 14 лістапада 2015.
• Вершы Уринбоя Рахмонава на узбекскай мове Архівавана 11 лютага 2016.
• Вершы Уринбоя Рахмонава на узбекскай мове