Успышка «Ірыдыума»

Успышка «Ірыдыума» — з’ява, выкліканая адлюстраваннем сонечнага святла гладкімі паверхнямі антэн спадарожнікаў сістэмы спадарожнікавай сувязі «Ірыдыум». Касмічны сегмент сеткі «Ірыдыум» складаецца з 66 касмічных апаратаў (масай прыкладна 700 кг кожны), раўнамерна размешчаных на 6 прыпалярных кругавых арбітах з нахілам 86,4° і вышынёй каля 780 км.

Сімуляцыя успышкі «Ірыдыума»
Фотаздымак ўспышкі «Ірыдыума», знятая з вытрымкай 30 c.
Схема узнікнення успышак «Ірыдыума»

Час жыцця аднаго касмічнага апарата сістэмы складае не менш за 5 гадоў. Кожны апарат фармуе сваю зону абслугоўвання плошчай каля 19 млн квадратных кіламетраў. Зоны абслугоўвання ўсіх 66 касмічных апаратаў цалкам пакрываюць Зямлю.

Сувязь з абанентамі падтрымліваецца з дапамогай 3 галоўных антэн (MMA — Main Mission Antenna) памерам 86×186 см.

Час ад часу адна з антэн MMA адлюстроўвае сонечныя прамяні на паверхню Зямлі, ствараючы блік дыяметрам каля 10 км, які рухаецца па паверхні планеты. Для зямнога назіральніка гэта выглядае як плаўнае з’яўленне і наступнае плаўнае знікненне звышяскравай зоркі. З’ява працягваецца менш за 10 секунд.

Так як становішча кожнага касмічнага апарата вядома з высокай дакладнасцю, магчыма вылічыць час з’яўлення такіх блікаў для любога пункту планеты. Аматары астраноміі часта фатаграфуюць гэту прыгожую з’яву.

Некаторыя ўспышкі вельмі яркія — шматлікія дасягаюць зорнай велічыні −8, а некаторыя −9,5. Успышкі такой яркасці могуць назірацца нават днём, але вырабляюць найбольшае уражанне ноччу. На дадзены момант спадарожнікі сістэмы «Ірыдыум» у моманты адлюстравання сонечнага святла на Зямлю — самыя яркія зоркападобныя аб’екты на небасхіле.

Спасылкі правіць