ФК Крыстал Пэлас
«Крыстал Пэлас» (англ.: Crystal Palace) — англійскі футбольны клуб з горада Лондан. Заснаваны ў 1905 годзе. Фіналіст Кубка Англіі (1990). Свае хатнія гульні каманда праводзіць на стадыёне «Селхерст Парк», дзе яна базуецца з 1924 года. Стадыён здольны змясціць 26 309 чалавек.
| Крыстал Пэлас | ||||
|---|---|---|---|---|
| Поўная назва | Crystal Palace Football Club | |||
| Заснаваны | 10 верасня 1905 | |||
| Горад | Лондан, Англія | |||
| Стадыён |
Селхерст Парк Умяшчальнасць: 25 436 |
|||
| Уладальнік | Стыў Пэрыш[d], Джош Харыс[d][1] і Дэвід Блітцэр[d][1] | |||
| Галоўны трэнер | ||||
| Чэмпіянат | Прэм’ер-ліга | |||
| 2022/23 | 11 месца | |||
| Сайт | Афіцыйны сайт | |||
| ||||
Клуб быў сфарміраваны ў 1905 годзе працаўнікамі Крыштальнага палаца. Клуб дасягнуў вышэйшага дывізіёна англійскага футболу ў сезоне 1969/70, а яго першым буйным фіналам быў фінал Кубка Англіі ў 1990 годзе. Клуб зведваў вылет з вышэйшага дывізіёна ў 1973 годзе і яшчэ раз у наступным сезоне ўжо ў трэці дывізіён. Такім чынам клуб гуляў у трэцім дывізіёне з сезона 1974/75, перш чым здолеў вярнуцца ў другі дывізіён па выніках сезона 1979/80.
Апошні паспяховы перыяд «Крыстал Пэлас» пачаўся ў сезоне 1988/89, калі клуб заняў трэці радок у другім дывізіёне і прабіўся, такім чынам, у першы дывізіён. У 1990 годзе клуб дасягнуў фіналу Кубка Англіі, дзе, аднак, саступіў з мінімальным лікам «Манчэстэр Юнайтэд», а таксама заняў 3 месца ў першым дывізіёне ў сезоне 1990/1991. «Крыстал Пэлас» стаў адным з заснавальнікаў Прэм’ер-лігі, але вылецеў па выніках першага сезона новастворанага спаборніцтва. Ад гэтага часу клубе некалькі разоў трапляў і вылятаў з вышэйшага дывізіёна. Апошні вылет датуецца сезонам 2004/05.
Галоўным супернікам «Крыстал Пэлас» з’яўляецца клуб «Брайтан энд Хоўв Альбіён»[2], не зважаючы на тое, што маецца таксама суперніцтва з іншымі камандамі паўднёвага Лондана, як «Мілуал» і «Чарльтан Атлетык». Клуб двойчы зведваў вонкавы фінансавы кантроль, з-за фінансавых праблем, спачатку ў 1998 годзе, які скончылася ў 2000 годзе з купляй клуба Сайманам Джорданам. Яго кіраўніцтва скончылася ў 2010 годзе, што зноў прывяло да вонкавага ўмяшання.
Гісторыя правіць
Пачатак правіць
Футбольны клуб «Крыстал Пэлас» быў створаны 10 верасня 1905 года будаўнікамі Крыштальнага палаца (англ.: Crystal Palace) пры падтрымцы ўладальнікаў Нацыянальнага спартыўнага цэнтра «Крыстал Пэлас», якія жадалі бачыць у сябе прафесійны футбольны клуб. Клуб уступіў у Другі дывізіён Паўднёвай лігі ў сезоне 1905/06 і ў першым жа сезоне, заняўшы першае месца, выйшаў у Першы дывізіён. «Крыстал Пэлас» таксама далучыўся да United Counties League, заняўшы другое месца ўслед за «Уотфардам». 16 сакавіка 1914 года ў гульні супраць зборнай Уэльса ў футболцы зборнай Англіі выйшаў першы прадстаўнік «Крыстал Пэлас» Генры Колклу. Пасля пачатку Першай сусветнай вайны Адміралцейства рэквізавала Крыштальны палац і клуб быў вымушаны пераехаць на стадыён клуба «Уэст Норўуд» — «Герн-Гіл». Праз тры гады клуб ізноў пераехаў — на стадыён «Кройдан Коман Атлетык Граўнд».
Клуб уступіў у Футбольную лігу (Трэці дывізіён) у сезоне 1920/21, стаўшы чэмпіёнам і атрымаўшы правы выхаду ў Другі дывізіён. «Крыстал Пэлас» пераехаў на ўласны стадыён «Селхерст Парк» у 1924 годзе, на якім клуб гуляе па гэты дзень. Першым матчам на новай арэне стала гульня супраць «Шэфілд Уэнсдэй», за якой назіралі 25 тысяч гледачоў. Гаспадары пацярпелі ў ёй паражэнне з мінімальным лікам 0:1. «Пэлас» завяршыў сезон на 21 месцы і вярнуўся ў Трэці заходні дывізіён, дзе клуб выступаў да сезона 1957/58, які каманда скончыла ў ніжняй частцы турнірнай табліцы і вылецела ў новаўтвораны Чацвёрты дывізіён, разам з іншымі 11 клубамі трэцяга паўднёвага дывізіёна і 12 клубамі з ніжняй паловы табліцы трэцяга паўночнага дывізіёна. У сезоне 1960/61 «Крыстал Пэлас» вярнуўся ў Трэці дывізіён, і гэта стала паваротным момантам у гісторыі клуба. У сезоне 1963/64 клуб выйшаў у Другі дывізіён, а ў сезоне 1968/69 упершыню ў сваёй гісторыі выйшаў у Першы дывізіён.
Новыя выклікі правіць
Не зважаючы на выступы ў вышэйшым дывізіёне з 1969 па 1972 гады, клуб выбыў з Першага дывізіёна, а затым і з Другога дывізіёна ў двух сезонах запар, апынуўшыся ў Трэцім дывізіёне ў сезоне 1974/75. Пад кіраўніцтвам новага галоўнага трэнера, Тэры Венейблса, «Крыстал Пэлас» вярнуўся ў Другі дывізіён у сезоне 1976/77, а ў сезоне 1978/79 выйшаў у Першы дывізіён. Але ўжо ў наступным сезоне «арлы» выбылі з Першага дывізіёна, і заставаліся ў Другім дывізіёне ажно да сезона 1988/89. Клуб таксама дасягнуў фіналу Кубка Англіі ў сезоне 1989/90, дзе сустрэўся з «Манчэстэр Юнайтэд». Першы матч скончыўся з лікам 3:3, а ў перагулёўцы «Манчэстэр Юнайтэд» апынуўся мацнейшымі — 1:0.
Клуб дамогся вялікага поспеху ў сезоне 1990/91, заняўшы 3 месца ў Першым дывізіёне і атрымаўшы перамогу ў Кубку паўнапраўных членаў, перамогшы «Эвертан» у фінале з лікам 4:1, выйграўшы свой першы і пакуль што адзіны кубак. Наступны сезон пачаўся шматспадзёўна: «Пэлас» размяшчаўся на трэцім месцы. Аднак, выступаючы ў праграме Great Britain United на канале Channel Four, прэзідэнт клуба Рон Нодс выказаў зневажальныя каментары пра працавітасць цемнаскурых ігракоў клуба. Пазней ён гэта адмаўляў і настойваў, што яго словы былі выдраны з кантэксту. У адказ на гэтыя выпады Іэн Райт, найлепшы бамбардзір клуба, пасярод сезона сышоў у «Арсенал», а «Крыстал Пэлас» скончыў сезон на 10 месцы. Тым не менш, гэта дазволіла клуба стаць адным з заснавальнікаў Прэм’ер-лігі, якая была створана ў 1992 годзе.
Пасля заснавання Прэм’ер-лігі правіць
Шкода ад заявы Нодса працягвала адбівацца на поспехах клуба, і пасля сыходу некалькіх ігракоў «Пэлас» быў асуджаны на барацьбу за выжыванне. Не зважаючы на бескампрамісную гульню ў шостым туры супраць «Блэкберн Роверс», якая скончылася ўнічыю 3:3, шматлікія ігракі не жадалі больш выступаць у клубе, уключаючы іграка сезона 1989/90 Марка Брайта. Абыграўшы за тры туры да канца чэмпіянату «Іпсвіч Таўн» на выездзе з лікам 3:1, «Пэлас» набраў 49 пунктаў, і адзіным клубам, які аддзяляў іх ад зоны вылету, стаў «Олдхэм Атлетык» з 40 пунктамі. «Олдэм» затым абыграў «Ліверпул», «Астан Віла» ў апошнім туры сустракалася з «Саўтгемптанам», а «Крыстал Пэлас» адправіўся на «Хайберы» ў госці да «Арсенала». Былы ігрок «арлоў» Іэн Райт адкрыў лік у матчы, і «кананіры» выйгралі з лікам 3:0, «Олдэм» жа абыграў «Саўтгемптан», пасля чаго «Крыстал Пэлас» выбыў з Прэм’ер-лігі.
У наступным сезоне клуб вярнуўся Прэм’ер-лігу, пасля адстаўкі галоўнага трэнера Стыва Копела. Алан Сміт, памочнік Копела ў клубе, стаў галоўным трэнерам пасля яго сыходу, але не здолеў захаваць клуб у Прэм’ер-лізе, і «Пэлас» зноў выбыў у ніжні дывізіён. Копел вярнуўся ў якасці галоўнага трэнера пасля звальнення Сміта. Ён не змог вывесці «Пэлас» у Прэм’ер-лігу ў першым жа сезоне, прайграўшы ў дадатковы час «Лестэр Сіці» у фінале плэй-оф. Аднак ужо ў наступным сезоне «арлы» вярнуліся ў Прэм’ер-лігу. У сезоне 1998/99 клуб зноў вылецеў у Першы дывізіён. Новым галоўным трэнерам праз 30 ізноў стаў Тэры Венейблс. У «Крыстал Пэлас» пачаліся фінансавыя цяжкасці, звязаныя з банкруцтвам уладальніка клуба Марка Голдберга.
Дасягненні правіць
- Уладальнік Кубка паўнапраўных членаў: 1991
Склад правіць
Станам на люты 2024 года.
|
|
Крыніцы правіць
Спасылкі правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме ФК Крыстал Пэлас- Афіцыйны сайт
