Хела Вуоліёкі
Хела Вуоліёкі (фінск.: Hella Maria Wuolijoki; псеўданімы: Юхані Тервапяя і Фелікс Nулі) (22 ліпеня 1886, Хельмэ, Лівонія — 20 лютага 1954, Хельсінкі) — фінская пісьменніца і драматург. Па нацыянальнасці эстонка.
| Хела Вуоліёкі | |
|---|---|
| Hella Wuolijoki | |
 | |
| Асабістыя звесткі | |
| Імя пры нараджэнні | Ella Maria Murrik |
| Псеўданімы |
Юхані Тэрвапяя, Фелікс Тулі |
| Дата нараджэння | 22 ліпеня 1886[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 2 лютага 1954[3][2][…] (67 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Пахаванне | |
| Грамадзянства | |
| Муж | Sulo Wuolijoki[d] |
| Дзеці | Vappu Tuomioja[d] |
| Альма-матар | |
| Месца працы | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | палітык, драматург, пісьменніца, журналістка |
| Дэбют | Дзеці дома (Talulapsed, 1912) |
| Грамадская дзейнасць | |
| Партыя | |
| Узнагароды |
 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія правіць
Скончыла Хельсінкскі ўніверсітэт (1908). Уваходзіла ў гурток «Кійла». Член Дэмакратычнага саюза народа Фінляндыі, дэпутат сейма ў 1946-48. Першая п’еса В. «Дзеці дома» (1912), раман «Жыхары Затуманнага» (ч. 1-2, 1914-33), п’есы «Койдула» (1932) і «Падпаленая зямля» (1936, на эстонскай мове.) — пра жыццё эстонскага народа. Сацыяльныя драмы «Міністр і камуніст» (1932) і «Закон і парадак» (1933, выд. 1948) — першыя творы на фінскай мове. У цыкле рэалістычных п’ес пра насельнікаў радавога маёнтка Ніскавуорі — «Жанчыны Ніскавуоры» (1936), «Хлеб Ніскавуоры» (1938), «Маладая гаспадыня Ніскавуоры» (1940), «Хэта Ніскавуоры» (1953) і інш. паказаны крах патрыярхальнага побыту. Вколіёкі — аўтар п’ес «Хулда Юўрака» (1937), «Юстына» (1937), «Зялёнае золата» (1938) і інш. У 1943 за антыфашысцкую дзейнасць Вуоліёкі быў вынесены смяротны прысуд, заменены пажыццёвым заключэннем; вызвалена ў 1944 годзе. У турме напісала дзве часткі аўтабіяграфічнай трылогіі: «Школьніцы ў Тарту» (1945), «Студэнцкія гады ў Хельсінкі» (1945); 3-я частка — «Я стала дзелавой жанчынай» (1953).
Зноскі
- ↑ Kansallisbiografia / пад рэд. M. Klinge — Suomalaisen Kirjallisuuden Seura, Suomen Historiallinen Seura. — ISSN 1799-4349 Праверана 23 сакавіка 2017.
- ↑ а б Hella Wuolijoki // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Hella Wuolijoki // Eesti biograafiline andmebaas ISIK Праверана 9 кастрычніка 2017.
|
Хела Вуоліёкі на Вікісховішчы |
|---|