Цыбуля скарада

	Цыбуля скарада
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Расліны
Аддзел:	Кветкавыя
Клас:	Аднадольныя
Парадак:	Спаржакветныя
Сямейства:	Амарылісавыя
Падсямейства:	Цыбулевыя
Трыба:	Цыбулевыя (Allieae)
Род:	Цыбуля
Від:	Цыбуля скарада
Міжнародная навуковая назва
	Allium schoenoprasum L., 1753
Сінонімы
	Allium sibiricum L.; Ascalonicum schoenoprasum (L.) P.Renault; Cepa schoenoprasa (L.) Moench; Porrum schoenoprasum (L.) Schur; Porrum sibiricum (L.) Schur; Schoenissa schoenoprasa (L.) Salisb. nom. inval.; Schoenoprasum vulgare Fourr.;
ITIS	42636
NCBI	74900
EOL	1084938
GRIN	t:2369
IPNI	528823
TPL	kew-296525

Цыбуля скарада^[3], цыбуля рэзанец, трыбулька^[4] (Allium schoenoprasum) — травяністая расліна сямейства цыбулевых.

Апісанне правіць

Шматгадовая цыбульная расліна вышынёй 15-45 см. Цыбуліны прадаўгаватыя, размешчаныя на кароткім карэнішчы. Сцябло ўнутры пустое, аблісцелае. Лісце (1-2) кароткае, дудчастае, з доўгай похвай. Суквецце — шарападобны парасонік, без цыбулінак. Лісцікі калякветніка ружовыя або ружова-фіялетавыя, бліскучыя. Насенне вуглаватае.

Пашырэнне правіць

Пашырэнне: Еўропа, Каўказ, Сібір, Далёкі Усход, Паўночная Амерыка. Знаходзіцца ў Беларусі ў асобных лакалітэтах у межах шырокага галарктычнага арэала на паўднёвай мяжы яго паўночнаэўрапейскага раўніннага фрагмента. Расце на сырых лугах у далінах рэк.

Асаблівасці біялогіі правіць

Цвіце ў канцы чэрвеня-ліпені, пладаносіць у жніўні. Размнажэнне насеннае і вегетатыўнае.

Выкарыстанне правіць

У культуры добра пладаносіць, дае ўсходжае насенне і самасеў.

Зноскі

↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісванай у гэтым артыкуле групы раслін да класа аднадольных гл. раздзел «Сістэмы APG» артыкула «Аднадольныя».
↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 8. — 160 с. — 2 350 экз.
↑ З. Верас. Беларуска-польска-расейска-лацінскі ботанічны слоўнік. — Вільня, Субач 2: Выданне газеты «Голас беларуса», Друкарня С. Бэкэра, 1924.

Літаратура правіць

Чырвоная кніга Рэспублікі Беларусь: Рэдкія і тыя, што знаходзяцца пад пагрозай знікнення віды жывёл і раслін. — Мн.: БелЭн, 1993. ISBN 5-85700-095-5
Введенский А. И. Род 267. Лук — Allium L. // Флора СССР. В 30-ти томах / Главный редактор и редактор тома акад. В. Л. Комаров. — М.—Л.: Издательство Академии Наук СССР, 1935. — Т. IV. — С. 190—193. — 760 + XXX с. — 5 175 экз.
Губанов И. А., Киселёва К. В., Новиков В. С., Тихомиров В. Н. 337. Allium schoenoprasum L. — Лук скорода, или шнитт-лук // Иллюстрированный определитель растений Средней России. В 3-х томах. — М.: Т-во науч. изд. КМК, Ин-т технолог. иссл, 2002. — Т. 1. Папоротники, хвощи, плауны, голосеменные, покрытосеменные (однодольные). — С. 447. — ISBN 8-87317-091-6.

Спасылкі правіць

Лук скорода: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)
Allium schoenoprasum L. у базе біяразнастайнасці на сайце інфармацыйна-аналітычнай сістэмы «ООПТ России». (руск.)
Дикие родичи культурных растений — Allium schoenoprasum L. — Лук скорода, шнитт // Агроэкологический атлас России и сопредельных стран: экономически значимые растения, их болезни, вредители и сорные растения (руск.)

[1] Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.

[2] Пра ўмоўнасць аднясення апісванай у гэтым артыкуле групы раслін да класа аднадольных гл. раздзел «Сістэмы APG» артыкула «Аднадольныя».

[Киселевский-3] Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 8. — 160 с. — 2 350 экз.

[Верас-4] З. Верас. Беларуска-польска-расейска-лацінскі ботанічны слоўнік. — Вільня, Субач 2: Выданне газеты «Голас беларуса», Друкарня С. Бэкэра, 1924.

[3]

[4]

[1]

[2]