Шчасны Галоўчынскі
(пам. 1610) кашталян менскі
Шчасны Галоўчынскі (? — 1610) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага.
| Шчасны Галоўчынскі | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Герб «Лебедзь» | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Пётр Дарагастайскі | ||||||
| Пераемнік | Пётр Тышкевіч | ||||||
| Смерць | 1610[1] | ||||||
| Род | Галоўчынскія | ||||||
| Бацька | Яраслаў Мацвеевіч Галоўчынскі | ||||||
| Маці | Дарота з Касцевічаў[d] | ||||||
| Жонка | Гальшка з Хадкевічаў[d] | ||||||
| Дзеці | Ян Галоўчынскі і Рэгіна з Галоўчынскіх[d] | ||||||
Біяграфія правіць
З роду князёў Галоўчынскіх герба «Лебедзь», сын маршалка гаспадарскага і ляхавіцкага старосты Яраслава Мацвеевіча і Дароты Венцлаваўны Касцевіч.
Дзяржаўца любашанскі з 1581. 12 сакавіка 1600 названы кашталянам менскім. Валодаў маёнткамі Галоўчын, Езна, Цітва, Шацк і інш.
Сям’я правіць
Быў жанаты з віленскай кашталянкай Гальшкай Хадкевіч. Меў сына Яна, чашніка літоўскага, які памёр бяздзетным, і дачку Рэгіну, якая ў першы раз пабралася шлюбам з менскім ваяводам Пятром Тышкевічам, а пасля яго смерці з віцебскім ваяводам Крыштафам Кішкам.
Зноскі
- ↑ Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795 / пад рэд. J. Wolff — Kraków: 1885. — С. 110.
Літаратура правіць
- Boniecki A. Herbarz polski, T. 1-17, dodatek — Warszawa 1899—1913.
- Uruski S. Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, T. 1-15 — Warszawa 1904—1938.
- Пазднякоў В. Галоўчынскія // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 489. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.