Экзарацыя

Экзарацыя (ад лац.: exaratio) — разбурэнне горных парод глетчарным ледавіком, які спаўзае. У прыватнасці, разбурэнне ложа ледавіка абломкамі горных парод, якія ўмёрзлі ў лёд. Іншая назва — ледавіковае выўзворванне.

Экзарацыя.

Для мацерыковых і горных ледавікоў вылучаюць зону экзарацыі, блізкую да вобласці жыўлення, дзе ледавік робіць толькі разбуральную працу. Тут утвараюцца такія формы рэльефу, як трогі, барановыя ілбы і інш. Часта адсюль выносіцца ўвесь асадкавы чахол і агаляюцца масіўна-крышталічныя карэнныя пароды, на якіх ледавік фармуе характэрныя разоры, шнары і штрыхоўку. Па-за гэтай зоны экзарацыя таксама можа выяўляцца, але паралельна з ледавіковай акумуляцыяй, у прыватнасці, пры ўтварэнні друмлінаў.

У выніку мацерыковых абледзяненняў у Еўропе сфармавалася вялікая зона экзарацыі на тэрыторыі Балтыйскага шчыта.

Літаратура

• Мала гірнича енциклопедія : у 3 т. / за ред. В. С. Білецького. — Д. : Східний видавничий дім, 2004—2013.