Эліза Банапарт
Эліза Банапарт (поўнае імя Марыя Ганна Эліза Банапарт фр. Marie Anne Elisa Bonaparte; у замужжы Бачыокі італ. Bacciochi), (3 студзеня 1777, Аяча, Корсіка — 6 жніўня 1820, Трыест, Аўстрыйская імперыя) — вялікая герцагіня Тасканская (1809—1814), княгіня Лукская і П'ёмбінская (1805—1814), старэйшая з сясцёр Напалеона Банапарта.
| Эліза Банапарт | |
|---|---|
| фр.: Élisa Bonaparte | |
 | |
 | |
| Нараджэнне |
3 студзеня 1777[1][2] |
| Смерць |
6 жніўня 1820 (43 гады) ці 7 жніўня 1820[3] (43 гады) |
| Месца пахавання | |
| Род | Банапарты |
| Бацька | Карла Буанапартэ |
| Маці | Летыцыя Рамаліна |
| Муж | Felice Pasquale Baciocchi[d][4] |
| Дзеці | Elisa Napoléone Baciocchi[d] і Federico Napoleone[d] |
| Дзейнасць | палітык, мецэнат |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія правіць
Эліза нарадзілася ў Аяча, на Корсіцы. Яна была чацвёртым дзіцем і першай дачкой Карла Буанапартэ і Летыцыі Рамаліна. Выхоўвалася ў арыстакратычным пансіёне ў Сен-Сіры. З усіх сясцёр Эліза больш за ўсіх была падобная да Напалеона, як вонкава, так і характарам.
Зноскі
- ↑ Lundy D. R. Maria Anna Elise Bonaparte // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Elisa Bonaparte // Store norske leksikon — 1978. — ISSN 2464-1480
- ↑ Find a Grave — 1996. Праверана 30 жніўня 2019.
- ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.