Эмбалі́я (стар.-грэч.: ἐμβολή — пападанне) —

  • 1. тыпавы паталагічны працэс, абумоўлены прысутнасцю і цыркуляцыяй ў крыві ці лімфы часціц, якія не сустракаюцца там у нармальных умовах, нярэдка выклікаюць аклюзіі (закаркаванне) сасудаў з наступным парушэннем мясцовага кровазабеспячэння. Часта суправаджаецца раптоўным закаркаваннем сасудзістага рэчышча.
  • 2. Закаркаванне крывянага рэчышча можа адбывацца ў выніку траўмаў і пераломаў, а таксама з'яўляцца наступствам нутравеннай ін'екцыі, пры гэтым адбываецца закаркаванне сасуда паветраным коркам (выкарыстоўвалася таксама як метад умярцвення пры эўтаназіі).
Эмбалія
МКХ-10 I74.74., I82.82., O88.88., T79.079.0-T79.179.1
МКХ-9 444.9444.9
DiseasesDB 18165
MeSH D004617
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Літаратура правіць

  • Zahn G. Uberparadoxale Embolie. Virch.Arch. 115 und 117, 1889
  • Reklinghausen F. Allgein Patog. das Kreislauf und der Ernahrung Capit. Btut. Herinnung. Zeitschr.f.Biologie.-1882.-Bd.18