Знешне эму крыху нагадвае казуара, але не мае ні «шалома», ні скурыстых вырастаў на шыі. Даўжыня 150-190 см, вага 30-55 кг. Эму здольны бегчы з хуткасцю 50 км/гадз.
Эму не любіць, як страусы, купацца ў пяску, ён аддае перавагу вадзе, прычым нядрэнна плавае нягледзячы на свае масіўныя памеры.
Сілкуюцца эму пладамі, карэннямі, травой і іншым раслінным кормам. У асноўным кормяцца раніцай. Нярэдка наведваюць пасевы збожжавых культур, наносячы шкоду ўраджаю.
У шлюбных гульнях самец і самка эму становяцца адзін насупраць аднаго, схіляюць галовы да самай зямлі і гайдаюць імі над зямлёй. Затым самец вядзе самку да зробленага ім гнязда.
Гняздо эму - рытвінка, выкладзеная травой, лісцем, карой, галінкамі. Эму у адно гняздо адкладаюць яйкі некалькі самак, пасля чаго кладка сукупна налічвае 15-25 яек. Часам у самца бывае толькі адна, якая адкладае 7-8 яек. Высіжваннем займаецца толькі самец. Яно доўжыцца каля двух месяцаў, на працягу якіх самец вельмі мала і рэдка есці. У працэсе высіжвання яйкі з цёмна-зялёных робяцца чорна-фіялетавымі.
Птушаняты вылупляюцца вагой у 0,5 кг. У гэты перыяд вывадак ахоўвае самец, які робіцца вельмі агрэсіўным, і, калі яго патрывожыць, ударам нагі можа зламаць чалавеку косткі.
Аўстралійскія фермеры лічаць, што эму псуюць пасевы, топчуць адведзеныя для авечак пашы, таму гэтыя птушкі вынішчаюцца тысячамі. Акрамя таго, мяса эму аказалася прыдатным ў ежу, а з яек робяць харчовы алей.
Folch, A. 1992. Family Dromaidae (Emu) in del Hoyo, J., Elliott, A., & Sargatal, J., eds.Vol. 1. // Handbook of the birds of the world. — Barcelona, 1992. — P. 103. — ISBN 84-96553-42-6.
