Эпікурэізм

Эпікурэізм — філасофскае вучэнне, якое зыходзіць з ідэй Эпікура і яго паслядоўнікаў. Эпікурэізм быў адной з найбольш уплывовых філасофскіх плыняў у Антычнасці.

Эпікур засноўвае сваю школу ў 310 г. да н. э. спачатку ў Калафоне, а затым, у 306 г. да н. э., пераносіць яе ў Афіны. Школа знаходзілася ў садзе філосафа, па гэтай прычыне яна атрымала назву «Сад», а паслядоўнікі Эпікура пачалі называцца «філосафамі з садоў». У школу прымаліся жанчыны і рабы, прычым адмаўляцца ад сваёй маёмасці не патрабавалася. На варотах школы быў надпіс: «Госць, табе тут будзе добра; тут задавальненне - вышэйшае дабро».

Школу эпікурэізма застаў апостал Павел, падчас падарожжа ў Афіны (Дзеян.17: 18).

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 18. Кн. 1: Дадатак: Шчытнікі — Яя / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2004. — Т. 18. Кн. 1. — С. 142. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0295-4 (т. 18. Кн. 1).