Эрых Фрыд

Эрых Фрыд (ням.: Erich Fried; 6 мая 1921, Вена — 22 лістапада 1988, Бадэн-Бадэн) — аўстрыйскі паэт, празаік, перакладчык і публіцыст.

Эрых Фрыд
ням.: Erich Fried
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	6 мая 1921(1921-05-06)[…]
Месца нараджэння	Вена, Першая Аўстрыйская Рэспубліка
Дата смерці	22 лістапада 1988(1988-11-22)[…] (67 гадоў)
Месца смерці	Бадэн-Бадэн, адміністрацыйная акруга Карлсруэ[d], Бадэн-Вюртэмберг, ФРГ
Пахаванне	Кенсал-Грын[d]
Грамадзянства	Вялікабрытанія  Аўстрыя
Жонка	Catherine Boswell Fried[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, перакладчык, паэт, эсэіст
Жанр	паэзія і эсэ
Грамадская дзейнасць
Член у	Нямецкая акадэмія мовы і паэзіі[d]
Прэміі	прэмія Георга Бюхнера[d] (1987) літаратурная прэмія горада Брэмена[d] (1983) Аўстрыйская прэмія ў вобласці мастацкай літаратуры[d] (1972) Прэмія горада Вены ў вобласці літаратуры[d] (1980)
Узнагароды	залаты знак «За заслугі перад горадам Венай»[d] (1985) медаль Карла фон Асецкага[d] (1986)
Подпіс
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Да 2-й сусвернай вайны жыў у Вене. Пасля аншлюсу Аўстрыі нацыстамі эміграваў разам з маці ў Лондан. Памёр у Бадэн-Бадэне падчас літаратурнай паездкі. Пахаваны на могілках Кэнзэл Грын у Лондане.

У 1944 выходзіць першы зборнік вершаў «Германія» ў эмігранцкім выдавецтве аўстрыйскага ПЭН-цэнтра. Пасля вайны супрацоўнічае з літаратурнымі часопісамі, працуе палітычным каментатарам у нямецкай рэдакцыі ВВС. Вядомаць паэту зрабілі «Вершы» (1958) і адзіны раман «Салдат і дзяўчына» (1960) у перакладах Дылана Томаса. З 1963 Фрыд належаў да «Групы 47», у гэты ж перыяд перакладае п'есы Шэкспіра на нямецкую мову.

Вядомасць і прызнанне (Брэменская літаратурная прэмія, Дзяржаўная аўстрыйская прэмія, Прэмія Георга Бюхнера) прыйшлі ў 70-гадовым узросце, калі паэт быў ужо цяжка хворы.