Юргіс Балтрушайціс (сын)
Юргіс Балтрушайціс (7 мая 1903 — 25 студзеня 1988) — літоўскі гісторык мастацтва, мастацтвазнавец і заснавальнік даследаванняў параўнальнага мастацтва. Сын паэта і дыпламата Юргіса Балтрушайціса. Большасць яго твораў напісана на французскай мове, хоць ён заўсёды падкрэсліваў сваё літоўскае паходжанне. Пасля таго, як Літва была акупавана СССР у 1945 годзе, ён працаваў дыпламатам у эміграцыі.
| Юргіс Балтрушайціс | |
|---|---|
| Нараджэнне |
7 мая 1903[1] |
| Смерць |
25 студзеня 1988[2][1] (84 гады) |
| Бацька | Юргіс Балтрушайціс |
| Член у | |
| Адукацыя | |
| Дзейнасць | мастацтвазнавец |
| Месца працы | |
| Узнагароды | |
Біяграфія правіць
Балтрушайціс нарадзіўся ў Маскве. У дзяцінстве быў пагружаны ў напружанае культурнае жыццё бацькоў. Адным з першых яго настаўнікаў быў рускі паэт і пісьменнік Барыс Пастарнак.
У 1924 годзе пераехаў у Парыж і пачаў займацца тэатрам у Сарбоне пад кіраўніцтвам прафесара Анры Фасіёна. Пад яго уплывам Балтрушайціс вырашыў вывучаць гісторыю мастацтва. Працягваў займацца даследаваннямі ў Арменіі, Грузіі, Іспаніі, Італіі і Германіі, атрымаўшы доктарскую ступень у Сарбоне ў 1931 годзе. Пазней у тым жа годзе стаў аташэ па культуры ў Літоўскай легацыі ў Парыжы.
У перыяд з 1933 па 1939 гады Балтрушайціс выкладаў гісторыю мастацтва ў Каўнаскім універсітэце, а таксама чытаў лекцыі ў Сарбоне і ў Інстытуце Варбурга ў Лондане .
Пасля Другой сусветнай вайны чытаў лекцыі ў Нью-Ёркскім універсітэце, Ельскім універсітэце, Гарвардскім універсітэце, а таксама ў Музеі мастацтваў Метраполітэн.
Яго дыпламатычныя намаганні ўключалі публікацыі для французскай прэсы па літоўскіх пытаннях і прадстаўніцтва Літвы ў міжнародных арганізацыях, такіх як Académie Internationale des Sciences et des Lettres і дыпламатычная місія Літвы ў Парыжы.
Балтрушайціс памёр у Парыжы.
Бібліяграфія правіць
- Études sur l’art médiéval en Géorgie et en Arménie, Paris: E. Leroux, 1929.
- La Stylistique ornementale dans la sculpture romane, Paris: E. Leroux-Collège de France, 1931. Excerpt in English translation in Wylie Sypher (ed.), Art History: an Anthology of Modern Criticism, Gloucester, MA: P. Smith, 1975, p. 116—131; Second edition: Formations, déformations: La stylistique ornementale dans la sculpture romane (Idées et recherches), Paris: Flammarion, 1986.
- Art sumérien, art roman, Paris: E. Leroux, 1934.
- Guide de l’exposition d’art populaire baltique, Paris: Musée d’ethnographie du Trocadéro, 1935.
- Le Problème de l’Ogive et l’Arménie, Paris: E. Leroux, 1936.
- L'Église cloisonnée en Orient et en Occident, Paris: Éditions d’art et d’histoire, 1941.
- Lithuanian folk art (Lithuania, country and nation, 3), Munich: T. J. Vizgirda, 1948.
- Le Moyen Âge fantastique: antiquités et exotismes dans l’art gothique, Paris: A. Colin, 1955.
- Aberrations : quatre essais sur la légende des formes [Les perspectives dépravées I], Paris: O. Perrin, Jeu savant, 1957.
- Réveils et prodiges: le gothique fantastique, Paris: A. Colin, 1960.
- Anamorphoses ou Perspective curieuses [Les perspectives dépravées II], Paris : O. Perrin, Jeu savant, 1955. Éd. Paris: O. Perrin, 1969 : Anamorphoses ou Magie artificielle des effets merveilleux. English translation: Anamorphic Art, New York : Abrams, 1976.
- Jardins en France, 1760—1820 : pays d’illusion, terre d’expériences, exposition' (Paris, Hôtel de Sully, mai-septembre 1977), Paris: CNMHS, 1977.
- Le miroir: révélations, science-fiction et fallacies. Essai sur une légende scientifique, Paris: A. Elmayan-Le Seuil, 1978.
- La Quête d’Isis: essai sur la légende d’un mythe [Les perspectives dépravées III], Paris: Flammarion, 1985.
Цікавыя факты правіць
Альгірдас Жульен Грэймас аднойчы адзначыў, што на Захадзе старэйшы Юргіс Балтрушайціс вядомы як бацька знакамітага гісторыка мастацтва, а ва Усходняй Еўропе — малодшы Юргіс Балтрушайціс вядомы як сын знакамітага паэта.
Юргіс Балтрушайціс і яго жонка Элен Балтрушайціс былі сямейнымі сябрамі Пола і Джуліі Чайлд падчас іх пражывання ў Парыжы ў канцы 40-х — пачатку 50-х гадоў. Яны шмат разоў узгадваюцца ў мемуары Джуліі Чайлд «Маё жыццё ў Парыжы».
Зноскі
- ↑ а б Ambrose K. Jurgis Baltrušaitis II // Baltrušaitis, Jurgis, II // Grove Art Online / J. Turner — [Oxford, England], Houndmills, Basingstoke, England, New York: OUP, 2018. — ISBN 978-1-884446-05-4 — doi:10.1093/GAO/9781884446054.ARTICLE.T2089151
- ↑ Jurgis Baltrusaitis // Babelio — 2007. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ http://apmembres2.iec.cat/detall.aspx?pkMembrePLE=32
Літаратура правіць
- Jurgis Baltrušaitis. Encyclopedia Lituanica I: 271—272. (1970—1978). Ed. Simas Sužiedėlis. Boston, Massachusetts: Juozas Kapočius. LCC 74-114275.
- Annamaria Ducci, «Lietuvà: l’orizzonte lituano nell’opera di Jurgis Baltrušaitis», La favola dell’arte. Scritti in ricordo di Gemma Landolfi, Pisa: ETS, 2008, pp. 85–99, ISBN 978-884672153-2
- Annamaria Ducci, «Baltrušaitis Jurgis», Dictionnaire d’histoire de l’art du moyen âge occidental, Paris: Robert Laffont, 2009, p. 108-109, ISBN 978-2-221-10325-8
- Annamaria Ducci, «Le metamorfosi del gotico (nel 1960)», Nel cuore della meraviglia. Omaggio a Jurgis Baltrusaitis. Volume 1, 2010, ISBN 9788890522406 http://amsacta.unibo.it/2880/1/10._Ducci.pdf