(173) Іно (стар.-грэч.: Ἰνώ) — адзін з найбуйнейшых астэроідаў галоўнага пояса, які прыналежыць да цёмнага спектральнага класа C, а яго паверхня багатая найпростымі вугляроднымі злучэннямі. Астэроід быў адкрыты 1 жніўня 1877 года французскім астраномам Альфонсам Барэлі і названы ў гонар Іно, персанажа старажытнагрэчаскай міфалогіі[1].

(173) ІноM:
Адкрыццё
Першаадкрывальнік Альфонс Барэлі
Месца выяўлення Марсель
Дата выяўлення 1 жніўня 1877
Эпанім Іно
Альтэрнатыўныя абазначэнні A922 SB
Арбітальныя характарыстыкі
Эпоха 14 сакавіка 2012 года
JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e) 0,20677
Вялікая паўвось (a) 410,331 млн км
(2,74289 а.а.)
Перыгелій (q) 325,486 млн км
(2,17574 а.а.)
Афелій (Q) 495,175 млн км
(3,31004 а.а.)
Перыяд абарачэння (P) 1 659,247 сут (4,543 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць 17,79 км/с
Схіленне (i) 14,215°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω) 148,305°
Аргумент перыгелія (ω) 227,699°
Сярэдняя анамалія (M) 61,593°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр 154,10 км
Маса 3,83×1018 кг
Шчыльнасць 2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні 0,0431 м/с²
2-я касмічная скорасць 0,0815 км/с
Перыяд вярчэння 6,163 гад
Спектральны клас C
Абсалютная зорная велічыня 7,66m
Альбеда 0,0642
Сярэдняя тэмпература паверхні 170 К (−103 °C)

Гл. таксама правіць

Зноскі

  1. Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 30. — ISBN 3-540-00238-3.

Спасылкі правіць