120-я Рагачоўская асобная механізаваная брыгада

120-я асо́бная гвардзе́йская механіза́ваная Рагачо́ўская, Чырвонасця́жная, о́рдэнаў Суво́рава і Куту́зава II ступе́ні брыга́да імя́ Вярхо́ўнага Саве́та Белару́скай ССР[2] — адно з найбуйнейшых падраздзяленняў Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь.

120-я Рагачоўская асобная механізаваная брыгада
Нарукаўны знак 120-й асобнай механізаванай брыгады
Гады існавання з 1992 г.
Краіна  Беларусь
Падпарадкаванне Паўночна-заходняе аператыўнае камандаванне Узброеных Сіл
Уваходзіць у Узброеныя Сілы Рэспублікі Беларусь
Тып брыгада
Дыслакацыя Мінск
Удзел у Вялікая Айчынная вайна
Знакі адрознення Савецкая гвардыяОрдэн Чырвонага Сцяга Ордэн Суворава II ступені Ордэн Кутузава II ступені
Камандзіры
Дзеючы камандзір гвардыі-палкоўнік Кулажын[1]
Вядомыя камандзіры генерал-палкоўнік Аляксандр Чумакоў (19801986)

Гісторыя правіць

Падчас Другой сусветнай вайны правіць

Была сфармавана ў сакавіку 1942 года ў Омску ў якасці 308-й стралковай дывізіі. Увайшла ў склад 24-й арміі Сталінградскага фронту. Прыняла ўдзел у Сталінградскай бітве ў складзе 62-й арміі генерала В.І.Чуйкова.

Прымала ўдзел у Курскай бітве, вызваляла Бранск, Клімавічы, Касцюковічы. 23 верасня 1943 года за праяўленыя асабовым складам мужнасць і гераізм у баях з нямецка-фашысцкімі захопнікамі за горад Арол 308-я стралковая дывізія была пераўтворана ў 120-ю гвардзейскую стралковую дывізію.

9 чэрвеня 1943 года за ўзорнае выкананне заданняў камандавання ў бітве на Волзе злучэнне ўзнагароджана ордэнам Чырвонага Сцяга.

26 ліпеня 1944 года за доблесць і мужнасць, праяўленыя ў баях за Рагачоў, загадам Вярхоўнага Галоўнакамандуючага дывізіі прысвоена ганаровае найменне Рагачоўскай.

27 ліпеня ўдзельнічала ў штурме Беластока. За адрозненні ў гэтых баях 9 жніўня ўсе яе палкі былі ўдастоены ганаровага наймення «Беластоцкіх».

За ўзорнае выкананне заданняў камандавання ў ходзе Усходне-Прускай наступальнай аперацыі 5 красавіка 1945 года была ўзнагароджана ордэнам Кутузава 2-й ступені. 26 красавіка 1945 года за адрозненні ў баях ўзнагароджана ордэнам Суворава 2-й ступені.

Удзельнічала ў Берлінскай наступальнай аперацыі, перамогу сустрэла ў баях каля Брандэнбурга.

Пасля вайны правіць

Пасля заканчэння вайны перадыслакавалася ў Мінск і размясцілася ў ваенным гарадке Уручча.

У 1957 годзе дывізія была ператворана ў мотастралковую.

Войскі дывізіі ўдзельнічалі ў вучэннях «Днепр» (1967), «Нёман» (1968), «Дзвіна» (1970), «Вясна-75», «Бярэзіна» (1980), «Захад-81».

За заслугі «ў справе абароны Савецкай Радзімы, высокія вынікі ў баявой і палітычнай падрыхтоўцы» ёй было прысвоена імя Вярхоўнага Савета Беларускай ССР (1967), яна была ўзнагароджана Памятным сцягам (1967) і Ленінскай юбілейнай Ганаровай граматай (1970) ЦК КПСС, Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР і Савета Міністраў СССР.

У 1982 годзе 120-я гвардзейская мотастралковая дывізія разгортвалася ў 5-ы асобны гвардзейскі армейскі Рагачоўскі Чырванасцяжны ордэнаў Суворава і Кутузава корпус імя Вярхоўнага Савета БССР — злучэнне брыгаднай арганізацыі. Аднак з пачаткам скарачэнняў узброеных сілаў у 1989 годзе 5-й гвардзейскі ААК зноў стаў 120-й гвардзейскай мотастралковай дывізіяй.

У Рэспубліцы Беларусь правіць

З 1992 года дывізія — у складзе Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь. 1 лютага 2002 года падчас рэфармавання Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь 120-я гвардзейская мотастралковая дывізія была перафарміравана ў 120-ю гвардзейскую асобную механізаваную брыгаду з захаваннем ганаровых найменняў і баявых ордэнаў. У 2005 годзе ў складзе брыгады сфарміравана міратворчая рота, але пазней перададзена 103-й брыгадзе[3].

Брыгада прынімала ўдзел у комплексных аператыўных вучэннях «Бярэзіна-2002», «Шчыт Айчыны–2004», «Восень-2008», комплексных аператыўных вучэннях 2005 і 2007 гадоў, аператыўна-стратэгічным вучэнні «Захад-2009», сумесным аператыўным вучэнні ўзброеных сіл Рэспублікі Беларусь і Расійскай Федэрацыі «Шчыт Саюза–2011», сумесным стратэгічным вучэнні ўзброеных сіл Рэспублікі Беларусь і Расійскай Федэрацыі «Захад-2013».

Зноскі

Спасылкі правіць