BMW Isetta — легкавы аўтамабіль асабліва малога класа, які выпускаўся кампаніяй BMW з 1955 па 1962 год па ліцэнзіі кампаніі ISO. Выраблена 161.728 асобнікаў.

Машына была невялікай і даволі таннай і карысталася вялікай папулярнасцю ў якасці гарадскога аўтамабіля. Дзякуючы гэтаму вытворчасць «Ізэтты» дазволіла паправіць фінансавае становішча BMW — канцэрн быў выратаваны ад банкруцтва.

Гісторыя правіць

 
Прататып — Iso-Isetta

Кампанія BMW пасля Другой сусветнай вайны апынулася ў поўным заняпадзе — фактычна спыніла сваё існаванне, перабіваючыся вырабам ровараў, сельгасмашын і кухонных пліт. Удыхнуць жыццё ў аўтамабільную вытворчасць дапамог Дойчэ Банк, які выкупіў большасць акцый БМВ і зрабіў свайго прадстаўніка Карла фон Мангольдт-Райбольдта яе прэзідэнт-дырэктарам.

Нягледзячы на ​​велізарныя цяжкасці, ён вырашыў аднавіць былы высокі аўтарытэт БМВ у аўтамабільнай галіне, пачаўшы ў 1951 годзе фарміраванне новай гамы легкавых і спартыўных аўтамабіляў высокага класа. Цалкам натуральна, у паўразбуранай пасляваеннай Германіі попыт на іх быў нікчэмным, і таму на парадак дня паўстала пытанне аб стварэнні звышлёгкага, простага і таннага аўтамабіля масавай вытворчасці, здольнага падтрымаць фірму на плаву. Гэта цяжкае рашэнне было прынята ў 1953 годзе саветам акцыянераў, які ўхваліў яго толькі толькі як меру вымушаную і часовую. Было вырашана набыць ліцэнзію ў кампаніі Iso і наладзіць выпуск «Ізэтты» на прадпрыемствах БМВ.

Так у 1955 годзе нарадзіўся адзін з самых вядомых мікрааўтамабіляў свету — «БМВ-Ізэта».

У 1955 годзе іх сабралі каля 13 тыс. штук, у наступным — 21,2 тысяч.

З 1956 года выпускаўся варыянт з 300-кубавым маторам магутнасцю 13 к.с.

Ізэта апынулася вельмі падыходным аўтамабілем для горада. У 1956 годзе здарыўся Суэцкі крызіс, які прывёў да вострага дэфіцыту бензіну. Прасценькая «БМВ-Ізэта», якая зрасходавала 3 л бензіну на 100 км і якая каштавала ўсяго 2580 марак ФРГ (каля 700 долараў ЗША), мела бурны поспех.

Нягледзячы на ​​немудрагелістасць, машына была вельмі надзейная ў тэхнічным плане і яе адзіным недахопам была дрэнная супраціўляльнасць карозіі.

Да 1962 года было выраблена больш за 161000 такіх мікрааўтамабіляў.

Канструкцыя правіць

Апісанне правіць

 

Аўтамабіль атрымаў аднааб'ёмны кузаў у форме вялікай бурбалкі. Трапіць у машыну можна было толькі праз адзіныя дзверы, якая адначасова з’яўлялася пярэдняй часткай аўто. У салоне стаялі два прасценькія сядзенні.

Асновай шасі з’яўлялася сталёвая трубчастая рама.

Усе агрэгаты размяшчаліся ў задняй частцы.

Першы варыянт, «BMW-Isetta 250», атрымаў 1-цыліндравы 4-тактны рухавік ад матацыкла BMW R27 магутнасцю 12 к.с., новыя аднадыскавае сухое счапленне і звычайную каробку перадач, якія складалі адзіны блок з кароткай задняй воссю без дыферэнцыяла.

Выпускаўся таксама трохколавы варыянт — «Ізэта Драйрад», у якога крутоўны момант перадаваўся на адзіночнае задняе кола матацыклетнай ланцужной перадачай.

Пярэднія колы мацаваліся на двух падоўжных рычагах з спружынамі, заднія — на чвэрць эліптычных рысорах. Барабанныя тормазы размяшчаліся толькі ззаду і прыводзіліся гідрапрывадам ад нажной педалі. Каляіна вядучых задніх колаў была ўдвая менш пярэдніх.

Крыху пазней з’явілася мадыфікацыя «BMW-Isetta 300» з аб'ёмам 300 см³, магутнасцю 13 к.с.

Тэхнічныя характарыстыкі правіць

 
BMW Isetta at the IAA 2009
Тэхнічныя характарыстыкі BMW Isetta [1]
Мадэль Isetta 250 Isetta 300
Кузаў Закрыты, двухмесны
Рухавік 1-цыліндравы, верхняклапанны, з паветраным астуджэннем
Рабочы аб'ём, см³ 245 298
Магутнасць, к.с. 12 13
Скрынка перадач механічная, 4-ступеністая
Маса, кг 360
Сярэдні выдатак паліва 3,7 л на 100 км
Максімальная хуткасць, км / г 85
Габарытныя памеры
Даўжыня, мм 2285
Шырыня, мм 1380
Вышыня, мм 1340
База, мм 1500
Каляіна (спераду/ззаду), мм 1200/520
Колы 4,80-10"

Гл. таксама правіць

Зноскі

  1. [https://web.archive.org/web/20071007142513/http://www.bmwautos.ru/isetta-tech/ Архівавана 7 кастрычніка 2007. Архівавана 7 кастрычніка 2007. Архівавана 7 кастрычніка 2007. Архівавана 7 кастрычніка 2007. Архівавана 7 кастрычніка 2007. Тэхнічныя характарыстыкі BMW Isetta (руск.)] Архівавана 7 кастрычніка 2007.

Спасылкі правіць