Азоцістая кіслата

Азоцістая кіслата HNO₂ — слабая аднаасноўная кіслата, існуе толькі ў разведзеных водных растворах, афарбаваных у слабы блакітны колер, і ў газавай фазе.

Азоцістая кіслата
Агульныя
Сістэматычнае найменне	Азоцістая кіслата
Хім. формула	HNO2
Фізічныя ўласцівасці
Стан (ст. ум.)	цвёрдае
Адн. малек. маса	47.0134 а. а. м.
Малярная маса	47.0134 г/моль
Шчыльнасць	1.685 (вадк)
Тэрмічныя ўласцівасці
Тэмпература плаўлення	42.35 °C
Тэмпература кіпення	158 °C
Хімічныя ўласцівасці
pKa	3.4
Растваральнасць у вадзе	548 г/100 мл
Класіфікацыя
Рэг. нумар CAS	[7782-77-6]
PubChem	24529
Рэг. нумар EINECS	231-963-7
SMILES	N(=O)O
ChemSpider	22936

Солі азоцістай кіслаты называюцца нітрытамі або азоцістакіслымі. Нітрыты значна больш устойлівыя, чым HNO₂, усе яны з'яўляюцца таксічнымі.

Будова

У газавай фазе планарная малекула азоцістай кіслаты існуе ў выглядзе двух канфігурацый цыс- и транс-. Пры пакаёвай тэмпературы пераважае транс-ізамер.

транс-ізамер	цыс-ізамер

Другая структура з'яўляецца больш устойлівай. Так, для цыс-HNO₂(г) DG°_f = -42,59 кДж/моль, а для транс–HNO₂(г) DG = -44,65 кДж/моль.

Літаратура

• Азоцістая кіслата // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0036-6 (т.1).
• Хімічны слоўнік навучэнца. — Мн.: Народная асвета, 2004 — С. 12. // Азоцістая кіслата

Спасылкі

• Азотистая кислота (руск.) — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі
• Азотистая кислота // ХиМиК.ру (руск.)
• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Азоцістая кіслата