Айзек Стэрн

Айзек (Ісак) Стэрн (англ.: Isaac Stern; 21 ліпеня 1920, Крэмэнэць — 22 верасня 2001, Нью-Ёрк) — амерыканскі скрыпач яўрэйскага паходжання, адзін з найбуйнейшых і сусветна вядомых акадэмічных музыкантаў XX стагоддзя.

Айзек Стэрн
англ.: Isaac Stern
Род дзейнасці	скрыпач, дырыжор, пісьменнік
Дата нараджэння	21 ліпеня 1920(1920-07-21)[…]
Месца нараджэння	Крэмэнэць, Польская Рэспубліка
Дата смерці	22 верасня 2001(2001-09-22)[…] (81 год)
Месца смерці	Нью-Ёрк, Нью-Ёрк, ЗША
Грамадзянства	ЗША
Жонка	Nora Kaye[d]
Дзеці	David Stern[d]
Альма-матар	San Francisco Conservatory of Music[d] (1931)
Член у	Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук
Узнагароды і прэміі	прэмія Леоні Сонінг[d] (1982) прэмія Вольфа ў мастацтве (1987) Grammy Award for Best Instrumental Soloist(s) Performance (with orchestra)[d] (24 лютага 1982) Grammy Award for Best Instrumental Soloist(s) Performance (with orchestra)[d] (13 красавіка 1965) Grammy Award for Best Instrumental Soloist(s) Performance (with orchestra)[d] (15 мая 1963) Grammy Award for Best Instrumental Soloist(s) Performance (with orchestra)[d] (29 мая 1962) Grammy Award for Best Chamber Music Performance[d] (25 лютага 1992) Grammy Award for Best Chamber Music Performance[d] (16 сакавіка 1971) Polar Music Prize (2000) прэмія «Грамафон» за прыжыццёвыя дасягненні[d] (1999) Жывая легенда Бібліятэкі Кангрэса[d] (красавік 2000) залаты медаль Каралеўскага філарманічнага таварыства[d] (1991) зорка на галівудскай «Алеі славы» Sibelius Medal[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Член Амерыканскага філасофскага таварыства (1995). Прызнанне: прэмія Сонінг (Данія, 1982), Прэмія Грэмі, Нацыянальны медаль ЗША ў галіне мастацтваў (1991), Polar Music Prize (Швецыя, 2000), Прэмія Вольфа ў мастацтве.

Біяграфія і творчасць

Нарадзіўся ў горадзе Крэмэнэць Валынскага ваяводства Польшчы (цяпер — Цярнопальская вобласць Украіны). У 1921 годзе яго сям’я перасялілася ў ЗША. Першыя ўрокі музыкі атрымаў ад маці, у 1928 годзе паступіў у Кансерваторыю Сан-Францыска, вучыўся ў Навума Бліндэра.

Першае публічнае выступленне адбылося 18 лютага 1936 года: з Сімфанічным аркестрам Сан-Францыска пад кіраўніцтвам П’ера Манцё ён выканаў Трэці скрыпічны канцэрт Сен-Санса. У 1950 годзе пазнаёміўся з Пабла Казальсам, стаў удзельнікам яго фестываляў у Прадэсе. У 1961 годзе арганізаваў трыа з піяністам Юджынам Істоміным і віяланчэлістам Леанардам Роўзам, выступаў з ім больш за 20 гадоў.

Адкрываў і падтрымліваў маладых музыкантаў, сярод якіх — Ё Ё Ма, Іцхак Перлман, Пінхас Цукерман, Шлома Мінц і іншыя.

Аўтабіяграфія: My First 79 Years. New York: Alfred A. Knopf, 1999 (у суаўтарстве з Хаімам Патокам) У аўтабіяграфічнай «Мае першыя 79 гадоў» адзначаў уплыў, які на яго як скрыпача аказалі Натан Мільштэйн і Арцюр Грум’ё.