Алег Паўлавіч Табакоў
савецкі і расійскі акцёр тэатра і кіно
Алег Паўлавіч Табакоў (17 жніўня 1935[1][2], Саратаў[3] — 12 сакавіка 2018[4][1][…], Масква[5]) — савецкі і расійскі акцёр тэатра і кіно, тэатральны рэжысёр і педагог. Народны артыст СССР (1986). Лаўрэат Дзяржаўных прэмій СССР і РФ (1967, 1997).
| Алег Табакоў | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| руск.: Олег Павлович Табаков | |||||||||||||||
 | |||||||||||||||
| Дата нараджэння | 17 жніўня 1935[1][2] | ||||||||||||||
| Месца нараджэння | |||||||||||||||
| Дата смерці | 12 сакавіка 2018[4][1][…] (82 гады) | ||||||||||||||
| Месца смерці | |||||||||||||||
| Месца пахавання | |||||||||||||||
| Грамадзянства |
 СССР →  Расія |
||||||||||||||
| Жонка | Ludmila Ivanovna Krylova[d] і Marina Zudina[d] | ||||||||||||||
| Дзеці | Anton Tabakov[d], Aleksandra Tabakova[d], Pavel Tabakov[d] і Maria Tabakova[d] | ||||||||||||||
| Адукацыя | |||||||||||||||
| Месца працы | |||||||||||||||
| Прафесія | |||||||||||||||
| Кар’ера | 1956—2017 | ||||||||||||||
| Прэміі | |||||||||||||||
| Узнагароды |
|
||||||||||||||
| IMDb | 0845867 | ||||||||||||||
| tabakov.ru | |||||||||||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||||||||||
Мастацкі кіраўнік МХТ імя А. П. Чэхава. Заснавальнік, мастацкі кіраўнік тэатра пад кіраўніцтвам Алега Табакова. Прэзідэнт фестывалю дакументальнай меладрамы «Саратаўскія пакуты». Член Савета па культуры пры Прэзідэнце Расіі.
Быў шпіталізаваны ў канцы лістапада 2017 года. Алег Табакоў перанёс экстранную аперацыю, пасля якой акцёра падключылі да апарата штучнай вентыляцыі лёгкіх[6]. Памёр 12 сакавіка 2018 года ва ўзросце 82 гадоў.
Фільмаграфія
правіць- 1968 — «Вайна і мір» — Мікалай Растоў
- 1969 — «Штрыхі да партрэта У. І. Леніна» — Мікалай Бухарын
- 1973 — «Сямнаццаць імгненняў вясны» — Шэленберг
- 1976 — «Марк Твен супраць…» — Марк Твен
- 1978 — «Д’Артаньян і тры мушкецёры» — кароль Людовік XIII
- 1979 — «Масква слязам не верыць» — Валодзя
- 1987 — «Чалавек з бульвара Капуцынаў» — уладальнік салуна Гары Мак-К’ю
- 2002 — «Лэдзі на дзень» — мэр Нью-Ёрка
Узнагароды
правіць- Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1967) — за выкананне ролі Аляксандра Фёдаравіча Адуева ў спектаклі «Звычайная гісторыя» паводле Івана Ганчарова
- Заслужаны артыст РСФСР (1969)
- Народны артыст РСФСР (1977) — за заслугі ў вобласці савецкага кінамастацтва
- Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга СССР (1982) — за заслугі ў вытворчасці савецкіх тэлефільмаў і актыўны ўдзел ў стварэнні фільма «Сямнаццаць імгненняў вясны»
- Залатая маска (1996, 2017)
- Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі Расіі (1997)
- Медаль «У памяць 850-годдзя Масквы» (1997)
- Ордэн «За заслугі перад Айчынай» II ступені (2005) — за выбітны ўнёсак у развіццё тэатральнага мастацтва і шматгадовую творчую дзейнасць
- Ордэн Крыжа зямлі Марыі 3 ступені (Эстонія, 2005)
- Афіцэр Ордэна Ганаровага легіёна (Францыя, 2013)
Зноскі
- ↑ а б в г Oleg Tabakov // filmportal.de — 2005. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б The Fine Art Archive Праверана 1 красавіка 2021.
- ↑ а б http://www.theatre.ru/chekhov_fest/emudrec.html
- ↑ а б Умер Олег Табаков // Meduza — Ilya Krasilyshik, Galina Timchenko, 2018. Праверана 12 сакавіка 2018.
- ↑ а б http://www.interfax.ru/culture/603231
- ↑ nashaniva.by
Літаратура
правіць- Табако́ў Алег Паўлавіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 365. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Табако́в Олег Павлович // Кино. Энциклопедический словарь / / Гл. ред. С. И. Юткевич; редкол.: Ю. С. Афанасьев, В. Е. Баскаков, И. В. Вайсфельд и др. — М.: Советская энциклопедия, 1987. С. 414. — 637, [3] с. : [96] л. ил. — 100 000 экз. (руск.)