Алег Паўлавіч Табакоў

Алег Паўлавіч Табакоў (17 жніўня 1935, Саратаў, РСФСР, СССР — 12 сакавіка 2018, Масква) — савецкі і расійскі акцёр тэатра і кіно, тэатральны рэжысёр і педагог. Народны артыст СССР (1986). Лаўрэат Дзяржаўных прэмій СССР і РФ (1967, 1997).

Алег Табакоў
руск.: Олег Павлович Табаков
Дата нараджэння	17 жніўня 1935(1935-08-17)
Месца нараджэння	Саратаў, Саратаўскі край[d], РСФСР, СССР
Дата смерці	12 сакавіка 2018(2018-03-12)[…] (82 гады)
Месца смерці	Масква, Расія
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Грамадзянства	СССР → Расія
Муж	Ludmila Ivanovna Krylova[d] і Marina Zudina[d]
Дзеці	Anton Tabakov[d], Aleksandra Tabakova[d], Pavel Tabakov[d] і Maria Tabakova[d]
Адукацыя	Школа-студыя пры Маскоўскім мастацкім тэатры[d]
Месца працы	Маскоўскі тэатр «Сучаснік» Маскоўскі Мастацкі тэатр Расійскі інстытут тэатральнага мастацтва[d] Школа-студыя пры Маскоўскім мастацкім тэатры[d] Хельсінкская тэатральная акадэмія[d] Teatr Oleg Tabakov[d] Moscow Art Theatre[d] Вышэйшыя курсы сцэнарыстаў і рэжысёраў
Прафесія	акцёр, тэатральны рэжысёр, тэатральны педагог
Кар’ера	1956—2017
Прэміі	Golden ram[d] (1995)
Узнагароды	Ордэн «За заслугі перад Айчынай» I ступені Ордэн «За заслугі перад Айчынай» II ступені
IMDb	ID 0845867
tabakov.ru
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мастацкі кіраўнік МХТ імя А. П. Чэхава. Заснавальнік, мастацкі кіраўнік тэатра пад кіраўніцтвам Алега Табакова. Прэзідэнт фестывалю дакументальнай меладрамы «Саратаўскія пакуты». Член Савета па культуры пры Прэзідэнце Расіі.

Быў шпіталізаваны ў канцы лістапада 2017 года. Алег Табакоў перанёс экстранную аперацыю, пасля якой акцёра падключылі да апарата штучнай вентыляцыі лёгкіх. Памёр 12 сакавіка 2018 года ва ўзросце 82 гадоў.

Фільмаграфія

• 1968 — «Вайна і мір» — Мікалай Растоў
• 1969 — «Штрыхі да партрэта У. І. Леніна» — Мікалай Бухарын
• 1973 — «Сямнаццаць імгненняў вясны» — Шэленберг
• 1976 — «Марк Твен супраць…» — Марк Твен
• 1978 — «Д’Артаньян і тры мушкецёры» — кароль Людовік XIII
• 1979 — «Масква слёзам не верыць» — Валодзя

Узнагароды

• Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1967) — за выкананне ролі Аляксандра Фёдаравіча Адуева ў спектаклі «Звычайная гісторыя» паводле Івана Ганчарова
• Заслужаны артыст РСФСР (1969)
• Народны артыст РСФСР (1977) — за заслугі ў вобласці савецкага кінамастацтва
• Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга СССР (1982) — за заслугі ў вытворчасці савецкіх тэлефільмаў і актыўны ўдзел ў стварэнні фільма «Сямнаццаць імгненняў вясны»
• Залатая маска (1996, 2017)
• Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі Расіі (1997)
• Медаль «У памяць 850-годдзя Масквы» (1997)
• Ордэн «За заслугі перад Айчынай» II ступені (2005) — за выбітны ўнёсак у развіццё тэатральнага мастацтва і шматгадовую творчую дзейнасць
• Ордэн Крыжа зямлі Марыі 3 ступені (Эстонія, 2005)
• Афіцэр Ордэна Ганаровага легіёна (Францыя, 2013)

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).