Алесь Камоцкі
Алесь Камоцкі (нар. 9 чэрвеня 1958, Барысаў) — беларускі паэт, бард, выканаўца ўласных песень.
Алесь Камоцкі | |
---|---|
Асноўная інфармацыя | |
Дата нараджэння | 9 чэрвеня 1958 (66 гадоў) |
Месца нараджэння | |
Жонка | Кася Камоцкая |
Альма-матар | |
Музычная дзейнасць | |
Прафесіі | аўтар-выканаўца, паэт, музыкант |
Інструмент | саксафон, гітара, кларнет |
Калектыў | «Zartipo» |
Біяграфія
правіцьУ 1975—1976 навучаўся ў музычнай школе па класе кларнета (Маладзечна). У 1977—1979 гг. служыў у войску. У 1980-х саксафаніст гуртоў «Близнецы», «Zartipo». У 1986 годзе скончыў філасофскі факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. Жыве ў Мінску. Былы муж беларускай паэтэсы і спявачкі Касі Камоцкай[1].
Бібліяграфія
правіцьДыскаграфія
правіцьАльбомы
правіць- Першы сшытак (1986)
- Зорка спагады (1999), на вершы Рыгора Барадуліна
- Псалмы (2000), на вершы Рыгора Барадуліна
- Асяніна (2001), на філасофскія вершы Ганада Чарказяна ў перакладзе з курдскае Рыгора Барадуліна
- Дым (2002)
- Дом (2003)
- Дах (2006)
- З бацькоўскай кружэлкі (2008), пераклады папулярных песень савецкіх часоў на беларускую мову
- 9 (2009), альбом у стылі босса-нова
Супольныя праекты
правіць- Як усё ў жыцці (1998), на творы Уладзіміра Жылкі
- Віно дажджоў (2002), на творы Уладзіміра Караткевіча
- Паравіны году (2003), песні ў выкананні Зміцера Вайцюшкевіча
- Бывайце здаровы! Bella Ciao (2004), італьянскія песні па-беларуску, беларускія — па-італьянску
- Тузін. Перазагрузка (2009), пераклад лірыкі.
- Будзьма! Тузін. Перазагрузка-2 (2011), пераклад лірыкі.
Зноскі
- ↑ Тамковіч, Аляксандр. Музыка лёсу Алеся Камоцкага . Новы Час (9 чэрвеня 2018). Архівавана з першакрыніцы 15 верасня 2018. Праверана 9 лютага 2020.
Літаратура
правіць- Д.П. КАМОЦКІ АЛЕСЬ (Камоцкий Алесь, Kamocki Ales) // Энцыклапедыя беларускай папулярнай музыкі (бел.) / уклад. Дз. Падбярэзскі і інш. — Мінск: Зміцер Колас, 2008. — С. 130–131. — 368 с. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-6783-42-8.
Спасылкі
правіць- Алесь Камоцкі — афіцыйны сайт
- Персанальны блог Архівавана 16 красавіка 2012.