Альберт II (кароль Бельгіі)
Альберт II (фр.: Albert Félix Humbert Théodore Christian Eugène Marie, нідэрл.: Albert Felix Humbert Theodoor Christiaan Eugène Marie; 6 чэрвеня 1934) — кароль бельгійцаў з 9 жніўня 1993 года па 21 ліпеня 2013 года. Малодшы сын Леапольда III і Астрыд Шведскай.
| Альберт II | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| нідэрл.: Albert II van België фр.: Albert II de Belgique нідэрл.: Albert van Saksen-Coburg | |||||||
 | |||||||
 | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Бадуэн I | ||||||
| Пераемнік | Філіп | ||||||
|
|||||||
| Нараджэнне |
6 чэрвеня 1934[1][2][…] (90 гадоў) |
||||||
| Род | Саксен-Кобург-Гоцкая дынастыя[d] і Саксен-Кобург-Гоцкая дынастыя | ||||||
| Бацька | Леапольд III[3] | ||||||
| Маці | Астрыд Шведская[3] | ||||||
| Жонка | Паола Руфа дзі Калабрыа[4] | ||||||
| Дзеці | Філіп[3], Астрыд Бельгійская[d], Ларан Бельгійскі[d] і Princess Delphine of Belgium[d][3] | ||||||
| Веравызнанне | Каталіцкая Царква | ||||||
| Адукацыя | |||||||
| Аўтограф |
 |
||||||
| Манаграма |
 |
||||||
| Званне | генерал | ||||||
| Узнагароды | |||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Біяграфія
правіцьПрынц Льежскі
правіцьПасля вайны (да 1950 года) разам з бацькам знаходзіўся ў эміграцыі ў Швейцарыі, вучыўся ў прыватнай школе.
Скончыў ваенна-марское вучылішча ў Бругэ. Мае званне генерал-лейтэнанта і віцэ-адмірала ВМС Бельгіі. Таксама атрымаў эканамічную адукацыю, ён спецыяліст па партовай лагістыцы.
У 1954 годзе, атрымаў сваю першую афіцыйную пасаду: прэзідэнт Генеральнага фонду зберажэнняў і пенсіённага забеспячэння, дзе і прапрацаваў да 1991 года, калі ведамства было скасавана.
З 1958 года — прэзідэнт Бельгійскага таварыства Чырвонага Крыжа, прэзідэнт Алімпійскага камітэта і Міжфедэратыўнага камітэта Бельгіі, член Сената бельгійскага парламента.
З 1962 года — ганаровы прэзідэнт Бельгійскага бюро знешняга гандлю.
У 1958—1964 гадах быў членам Міжнароднага алімпійскага камітэта.
Кароль
правіцьСтаў каралём у 1993 годзе пасля сканання бяздзетнага старэйшага брата Бадуэна I.
21 ліпеня 2013 года адрокся ад пасаду на карысць свайго сына Філіпа[5].
Сям’я
правіць2 ліпеня 1959 года ў Бруселі Альберт ажаніўся з Паолай Руфа дзі Калабрыа. У каралеўскай пары трое дзяцей: Філіп (нар. 15 красавіка 1960), Астрыд (нар. 5 чэрвеня 1962), Ларан (Лорэнс) (нар. 19 кастрычніка 1963).
Акрамя таго Альберт мае пазашлюбную дачку Дэльфіну Боэль. У кастрычнікУ 2020 года Боэль была афіцыйна прызнана прадстаўніцай каралеўскай сям’і Бельгіі — яна атрымала прозвішча Саксен-Кобург, якую маюць бельгійскія манархі, і тытул прынцэсы[6].
Крыніцы
правіць- ↑ Albert II // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Lundy D. R. Albert II, Roi des Belges // The Peerage
- ↑ а б в г Lundy D. R. The Peerage
- ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
- ↑ Король бельгийцев Альберт II. Биография (руск.)
- ↑ Семь лет борьбы за правду: почему король Альберт II сдавал тест ДНК после отречения (руск.)
Спасылкі
правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Альберт II (кароль Бельгіі)
