Альфонсас Беляўскас

Альфонсас Беля́ўскас (літ.: Alfonsas Bieliauskas; 5 кастрычніка 1923, в. Нявяроніс, Каўнаскі раён, Літва) — літоўскі пісьменнік. Заслужаны дзеяч культуры Літвы (1965). Народны пісьменнік Літвы (1983). Скончыў у 1951 годзе Вільнюскі ўніверсітэт.

Альфонсас Беляўскас
літ.: Alfonsas Bieliauskas
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 5 кастрычніка 1923(1923-10-05)
Месца нараджэння
Дата смерці 22 студзеня 2018(2018-01-22) (94 гады)
Месца смерці
Пахаванне
Грамадзянства
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці пісьменнік, празаік, публіцыст, літаратурны крытык
Мова твораў літоўская мова
Узнагароды
Ордэн «Знак Пашаны»

Творчасць правіць

Першы эпічны твор — аповесць «Рабочая вуліца» (1956; новы варыянт — раман «Яна любіла Паўліса», 1976). У раманах «Цвітуць пунсовыя ружы» (1959; Дзяржаўная прэмія Літвы 1959), «Мы яшчэ сустрэнемся, Вільма» (1962), «Каўнаскі раман» (1966), «Тады, у дождж» (1977) і інш. — сацыяльна-палітычныя супярэчнасці і духоўнае станаўленне чалавека; «Спакойныя часіны» (1981) — сямейныя калізіі сучасных інтэлігентаў. Аўтар дакументальнага рамана «Вільнюскія пагоркі» (1984) пра падзеі ў Літве 1940. У раманах Беляўскаса спалучаны псіхалагічны аналіз, лірычнасць і публіцыстычнасць.

Зноскі

Літаратура правіць

Спасылкі правіць