Аляксандр Мікалаевіч Тарасаў
Алякса́ндр Мікала́евіч Тара́саў (руск.: Александр Николаевич Тарасов, нар. 8 сакавіка 1958, г. Масква) — савецкі і расійскі сацыёлаг, палітолаг і культуролаг левага толку, публіцыст, пісьменнік, філосаф. Да пачатку XXI стагоддзя адносіў сябе да постмарксістам[1][2], нароўні з Іштван Месарош і побач югаслаўскіх філосафаў-марксістаў, якія належалі да групы «праксісу» і эмігравалі затым у Лондан. Аднак, у сувязі з тым, што ў XXI стагоддзі тэрмін «постмарксізм» быў акупаваны Эрнэста Лакло, Шанталь Муфф і іх паслядоўнікамі, А. Тарасаў (гэтак жа, як і Месарош, і названыя югаслаўскія філосафы) перастаў сябе так называць[3]. Уключаны ў списъка на забележителните асобы ў 31-вото выданне Marquis Who's Who in the World 2014[4].
| Аляксандр Мікалаевіч Тарасаў | |
|---|---|
| Александр Николаевич Тарасов | |
 | |
| Дата нараджэння | 8 сакавіка 1958 (66 гадоў) |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | палітык, сацыёлаг, журналіст, перакладчык, філосаф |
| Навуковая сфера | Сацыялогія |
| Партыя | |
| Сайт | saint-juste.narod.ru |
Тарасаў выступае як навуковы рэдактар і каментатар твораў вядомых прадстаўнікоў левай думкі, у прыватнасці, Л. Д. Троцкага[5], Карнеліуса Касторіадиса[6] і інш.
Як перакладчык з іспанскага спецыялізуецца на перакладах тэкстаў лацінаамерыканскіх рэвалюцыянераў: Эрнэста Чэ Гевара, Фідэля Кастра, Карласа Фонсека і інш.
Зноскі
- ↑ Полемика с Александром Шубиным Архівавана 8 мая 2021. // Тарасов А. Н. Революция не всерьёз. Штудии по теории и истории квазиреволюционных движений. – Екатеринбург: Ультра.Культура, 2005. – С. 257. – ISBN 5-9681-0067-2
- ↑ Сакральная функция революционного субъекта. Встреча в Византийском клубе 20 апреля 2001 года. Интервью Аркадия Малера с Александром Тарасовым
- ↑ ПаульманВ. Ф. Танцы вокруг парового котла // lit.lib.ru
- ↑ Who's Who in the World 2014. 31rd Edition (Classic). Chicago, 2013. ISBN 978-0837911526
- ↑ Антология позднего Троцкого. — М.: Алгоритм; Эксмо, 2007. — 606 с. — (Философский бестселлер). — ISBN 978-5-9265-0313-2.
- ↑ Касториадис К. Воображаемое установление общества. — М.: Гнозис; Логос, 2003. — 479 с. — ISBN 5-8163-0047-4.