Аляксандр Міхайлавіч Абрамовіч
Алякса́ндр Міха́йлавіч Абрамо́віч (10 красавіка 1944, Забалацце, Нясвіжскі раён, Мінская вобласць — 1 снежня 2018) — беларускі дзяржаўны дзеяч, доктар юрыдычных навук, прафесар[4].
| Аляксандр Міхайлавіч Абрамовіч | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||
| Прэзідэнт | Аляксандр Лукашэнка | ||||||
|
|||||||
| Прэзідэнт | Аляксандр Лукашэнка | ||||||
|
|||||||
| Прэзідэнт | Аляксандр Лукашэнка | ||||||
| Пераемнік | Віктар Ганчар | ||||||
| Нараджэнне |
10 красавіка 1944[1][2][…] |
||||||
| Смерць | 1 снежня 2018 (74 гады) | ||||||
| Адукацыя | |||||||
| Навуковая ступень | доктар юрыдычных навук | ||||||
| Навуковае званне | прафесар | ||||||
| Дзейнасць | юрыст, аграном, палітык, дзяржаўны дзеяч, выкладчык універсітэта | ||||||
| Навуковая дзейнасць | |||||||
| Навуковая сфера | права[1][3][…] | ||||||
| Месца працы | БДУ | ||||||
| Узнагароды |
 |
||||||
Біяграфія правіць
Нарадзіўся 10 красавіка 1944 года ў в. Забалацце Нясвіжскага раёна Мінскай вобласці.
У 1973 годзе скончыў юрыдычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. З 1973 г. — аспірант, малодшы, старшы, вядучы навуковы супрацоўнік, выконваў абавязкі загадчыка адзела Інстытута філасофіі і права АН БССР. З 1986 г. — доктар юрыдычных навук, з 1990 г. — прафесар. З 1988 па 2008 г. загадваў кафедрай тэорыі і гісторыі дзяржавы і права юрыдычнага факультэта БДУ.
У 1991—1992 гг. — член Камітэта Канстытуцыйнага нагляду СССР; у 1992—1996 гг. — старшыня Цэнтральнай камісіі па выбарах народных дэпутатаў Рэспублікі Беларусь (Цэтральная выбарчая камісія). З 1996 па 2004 г. — намеснік кіраўніка Адміністрацыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь. З 2004 па 2008 г. — намеснік старшыні Савета Рэспублікі Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь. [4].
А. М. Абрамовіч займаўся распрацоўкай праблем прававога забеспячэння дзяржаўнага кіравання інвестыцыйнымі працэсамі на агульнадзяржаўным і рэгіянальных узроўнях, узаемаадносін цэнтральных і мясцовых органаў дзяржаўнага кіравання, уздзеяння мясцовых органаў улады на вырашэнне рэспубліканскіх і рэгіянальных праблем, канцэпцыі прававога статуса асобы ў перыяд пабудовы грамадзянскай супольнасці і прававой дзяржавы. Аўтар больш за 100 навуковых прац, у тым ліку 5 індывідуальных і некалькіх калектыўных манаграфій і кніг[5].
Памёр 1 снежня 2018 года. Цырымонія развітання прайшла 4 снежня ў канцэртнай зале «Мінск»[6].
Узнагароды правіць
- Заслужаны юрыст Рэспублікі Беларусь (1998);
- ордэн «Знак Пашаны».
Бібліяграфія правіць
- Государственное управление строительства в СССР. Минск, 1982 г.;
- Правовой статус советского гражданина. Минск, 1988 г.;
- Беларусь и Россия. Организационно-правовые основы интеграции. 1996—2001. Минск, 2001 (у суаўт.);
- К вопросу о перспективах государственного развития. Минск, 2003. [5]
Зноскі
- ↑ а б в г д Кто есть кто в Республике Беларусь — Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000. — С. 6. — 313 с. — ISBN 978-83-913780-0-7
- ↑ а б в Палітычная гісторыя незалежнай Беларусі (да 2006 г.) — Беласток, Вільнюс: Беларускае гістарычнае таварыства, (untranslated), 2011. — вып. 2. — С. 1178. — 1228 с. — ISBN 978-80-86961-16-3
- ↑ а б Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын — Мн.: 1996. — Т. 1. — С. 37. — 552 с. — ISBN 978-985-11-0036-7
- ↑ а б Юрыдычны факультэт. Гісторыя. Сучаснасць. Імёны / рэдсавет : С. А. Балашэнка (старш.) і інш. ; рэдкал. : С. А. Балашэнка (адк. рэд.), А. В. Шыдлоўскі (нам. адк. рэд.) [і інш.]. — Мінск : БДУ, 2015. — 263 с. : іл.
- ↑ а б Юрыдычны факультэт. Гісторыя. Сучаснасць. Імёны / Адк. рэд. С. А. Балашэнка. — Мн.:БДУ, 2004. — 134 с.
- ↑ В Минске простились с заслуженным юристом Беларуси Александром Абрамовичем Архівавана 25 кастрычніка 2021.