Аляксандр Парфіравіч Барадзін
Аляксандр Парфіравіч Барадзін (руск.: Алекса́ндр Порфи́рьевич Бороди́н; 31 кастрычніка (12 лістапада) 1833, Санкт-Пецярбург — 15 (27) лютага 1887, там жа) — рускі кампазітар і навуковец-хімік.
| Аляксандр Парфіравіч Барадзін | |
|---|---|
| руск.: Александр Порфирьевич Бородин | |
 | |
| Асноўная інфармацыя | |
| Дата нараджэння | 31 кастрычніка (12 лістапада) 1833[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 15 (27) лютага 1887[3][4][…] (53 гады) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Краіна | |
| Жонка | Ekaterina Protopopova[d][8][9][…] |
| Альма-матар | |
| Месца працы | |
| Музычная дзейнасць | |
| Педагог | Мікалай Мікалаевіч Зінін[10] |
| Прафесіі | кампазітар класічнай музыкі, хімік, піяніст, флейтыст, віяланчэліст, урач, оперны кампазітар, кампазітар |
| Інструменты | фартэпіяна[7], флейта[7] і віяланчэль[7] |
| Жанры | опера, сімфонія, класічная музыка, раманс і камерная музыка |
| Грамадская дзейнасць | |
| Член у | |
| Узнагароды | |
 Творы ў Вікікрыніцах | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
 Цытаты ў Вікіцытатніку | |
Біяграфія
правіцьСкончыў Медыка-хірургічную акадэмію ў Пецярбургу (1856). Доктар медыцыны (1858). Прафесар (1864), загадчык кафедры хіміі (з 1874), акадэмік (1877) Медыка-хірургічнай акадэміі. Член-заснавальнік Рускага хімічнага таварыства (1868). Адзін з арганізатараў і педагогаў (1872—1887) Жаночых урачэбных курсаў. Музыцы вучыўся самастойна. Уваходзіў у «Магутную кучку». Найбольш значны твор — опера «Князь Ігар» (не завершана, скончана М. Рымскім-Корсакавым і А. Глазуновым, пастаўлена ў 1890 годзе).
Зноскі
- ↑ Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
- ↑ The Fine Art Archive — 2003. Праверана 1 красавіка 2021.
- ↑ а б Н. Грушке Бородин, Александр Порфирьевич // Русский биографический словарь — СПб.: 1908. — Т. 3. — С. 266–272.
- ↑ Э. Бородин // Музыкальный словарь: Перевод с 5-го немецкого издания / под ред. Ю. Д. Энгель — М.: Музыкальное издательство П. И. Юргенсона, 1901. — Т. 1. — С. 145–146.
- ↑ а б Borodin, Alexander Porfyrievich // Encyclopædia Britannica: a dictionary of arts, sciences, literature and general information / H. Chisholm — 11 — New York, Cambridge, England: University Press, 1911. — Vol. 4. — P. 266.
- ↑ а б Бородин Александр Порфирьевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1970. — Т. 3 : Бари — Браслет. — С. 577–578. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ а б в https://www.francemusique.fr/personne/alexandre-borodine
- ↑ http://www.rsc.org/diversity/175-faces/all-faces/alexander-borodin/ Праверана 1 лістапада 2018.
- ↑ https://www.classicfm.com/composers/borodin/guides/discovering-great-composers-alexander-borodin/
- ↑ В. Як. Зинин, Николай Николаевич // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1894. — Т. XIIа. — С. 593–594.
Літаратура
правіць- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 2. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0061-7 (т. 2).