Аніцый Алібрый (лац.: Anicius Olybrius) (пам. 23 кастрычніка 472) — рымскі імператар, які кіраваў з 11 ліпеня па 23 кастрычніка 472 года.

Аніцый Алібрый
лац.: Anicius Olybrius
Манета імператара Алібрыя
Манета імператара Алібрыя
імператар Заходняй Рымскай імперыі
11 ліпеня — 23 кастрычніка 472 года
Папярэднік Пракопій Антэмій
Пераемнік Гліцэрый
Нараджэнне V стагоддзе
Смерць 23 кастрычніка 472
Бацька Anicius Probus[d]
Жонка Плацыдыя[d]
Дзеці Анікія Юліяна[d]
Дзейнасць палітык
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Алібрый быў канстанцінопальсхім сенатарам і кансулярам з роду Аніцыяў. Жанаты быў з малодшай дачкой Валентыніяна III, Плацыдзіяй, і праз гэта мог прэтэндаваць на рымскі пасад. Дзякуючы гэтым сувязям да яго добра ставіўся вандальскі кароль Гейзерых[1]. Падтрымцы гэтага варвара Алібрый шмат у чым быў абавязаны сваім поспехам. Пасля таго як Рыцымер пачаў вайну супраць імператара Антэмія, Алібрый прыбыў у Італію і быў абвешчаны рымскім імператарам у лагеры Рыцымера[2].

Алібрый кіраваў зусім нядоўга і сканаў падчас эпідэміі чумы 23 кастрычніка 472 года.

У шлюбе з Плацыдзіяй у Алібрыя нарадзілася дачка Анікія Юліяна.

Зноскі

  1. Прокопий Кесарийский. Войны Юстиниана. Кн. III, гл. 6.
  2. Гиббон; 36

Літаратура правіць

  • Гиббон, Э. Закат и падение Римской империи. — м, 1997.
  • Прокопий Кесарийский. Войны Юстиниана. — М., 1993.