А́мія, глейная рыба (Amia calva) — рыба атрада аміяпадобных. Адзіны сучасны рэліктавы прадстаўнік атрада. Можа дыхаць атмасферным паветрам.
Даўжыня да 90 см. Цела акруглае, рыла кароткае. Восевы шкілет акасцянелы, на галаве скурныя косці (прыкмета прымітыўных рыб). Рот канцавы. Луска цыклоідная; спінны плаўнік доўгі, хваставы — сіметрычны, круглаваты. Драпежнік, есць бесхрыбетных і рыбу. Жыве ў неглыбокіх стаячых забалочаных вадаёмах Паўночнай Амерыкі на поўдзень ад Вялікіх азёр.
Атрад аміявідных (лац.: Amiiformes) вядомы з сярэдзіны трыясавага перыяду[1], у мезазоі перажываў росквіт, але ў ХХ-ХХІ ст. засталося толькі адно сямейства — аміявыя і толькі адзін від — глейная рыба (Amia calva).
Вільдэр назіраў за тым, як глейная рыба дыхае: яна падымаецца да паверхні вады, шырока раскрывае рот, пры гэтым не ўдыхаючы паветра, а праглынаючы вялікую яго колькасць. Гэты «ўдых» часта паўтараецца, калі вада сапсаваная ці даўно не мянялася.
Здабыча і ўжыванне ў кулінарыіПравіць
Ікра глейнай рыбы нагадвае асятровую і прадаецца як яе недарагі аналаг. Глейная рыба адпавядае патрабаванням кашрута, яе ікра можа ўжывацца прыхільнікамі іўдаізму. Мяса аміі — неядомае.
Зноскі
