Анатоль Дзяркач

паэт, сатырык, гумарыст, мемуарыст

Анатоль Дзяркач, сапр.: Анатоль Рыгоравіч Зіміёнка (6 (18) красавіка 1887, мяст. Турэц, Навагрудскі павет, Мінская губерня, цяпер Карэліцкі раён, Гродзенская вобласць — 5 верасня 1937, Мінск, НКУС) — беларускі паэт, сатырык, гумарыст, мемуарыст.

Анатоль Дзяркач
Асабістыя звесткі
Псеўданімы «Не-жанаты», Дзядок Тарас, А. Дзяркач, А. Зіміёнка і А. Зіміёнак
Дата нараджэння 6 (18) красавіка 1887
Месца нараджэння
Дата смерці 5 верасня 1937(1937-09-05) (50 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Месца працы
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці мемуарыст, паэт, пісьменнік, рэдактар, перакладчык, сатырык, гумарыст
Мова твораў беларуская
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія Правіць

 
Анатоль Дзяркач

Скончыў народнае вучылішча ў Навагрудку (1904). Служыў у земскай і гарадской управах у Мінску. Член партыі эсэраў. У 1908 годзе арыштаваны, адпраўлены ў ссылку. Пасля Лютаўскай рэвалюцыі 1917 служыў у мінскіх адміністрацыйных органах Часовага ўрада. Працаваў у газеце «Беларуская вёска»; з 1924 года — рэдактар сатырычнага часопісу «Дубінка» (дадатак да газеты «Звязда»); працаваў у газеце «Піянер Беларусі», часопісе «Полымя». Член Саюза пісьменнікаў БССР з 1934 года.

Арыштаваны 16.10.1936 года; расстраляны. Рэабілітаваны ў 1957 годзе.

Творчасць Правіць

Дэбютаваў у друку ў 1904 годзе; спачатку пісаў на рускай мове. Працуючы ў сатырычным жанры, узяў сабе псеўданім Анатоль Дзяркач. Пісаў творы для дзяцей. Перакладаў з рускай і ўкраінскай моў. Аўтар успамінаў.

Творы Правіць

  • Пра папоў, пра дзякоў, пра сялян-мужыкоў: Сатырычныя вершы. Мн., 1925;
  • Міколава гаспадарка: Агра-паэма. Мн., 1927;
  • Нашы прыяцелі. Мн., 1928;
  • Звяры нашых лясоў. Мн., 1929;
  • Бог удвох. Мн., 1930;
  • Усім патроху…: Сатыра і гумар: Вершы. Мн., 1930;
  • Качаргой па абразох. Мн., 1930;
  • Оккупация и интервенция в Белоруссии. М., 1932.

Зноскі

Літаратура Правіць

Спасылкі Правіць