Ангільберт
Ангільберт (або Энгельбрэх ці Энгельберт; англ.: Angilbert; каля 740/750 — 18 лютага 814) — абат і хрысціянскі святы[4]. Дзень памяці — 18 лютага.
| Ангільберт | |
|---|---|
 | |
| Дата нараджэння | каля 740 |
| Месца нараджэння |
|
| Дата смерці | 18 лютага 814[2][3][…] |
| Месца смерці | |
| Шануецца | 18 лютага |
| У ліку | каталіцкі святы |
| Дзень памяці | 18 лютага |
| Бацька | Nithard[d] |
| Дзеці | Нітгард |
Вучань выдатнага навукоўца і паэта VIII стагоддзя Алкуіна (735—804), дзякуючы пратэкцыі апошняга быў прыняты пры двары караля Карла I Вялікага, дзе ўзначальваў прыдворную капэлу і, апроч гэтага, выступаў у ролі выхавальніка Піпіна — сына Карла I. Вучань апынуўся годны свайго настаўніка, і неўзабаве Ангільберт, за яго паэтычны талент, атрымаў пры двары мянушку Гамер.
Нягледзячы на тое, што кароль вельмі сурова, часам дэспатычна, ставіўся да сваіх дочак, ён не пярэчыў, калі адна з іх — Берта, стала ў сутнасці грамадзянскай жонкай Ангільберта, і ў іх нарадзіліся два сыны: (Нітгард і Гарнід)[5].
У 790 годзе Ангільберт адправіўся на поўнач Францыі, дзе яму было даручана выконваць абавязкі настаяцеля абацтва Сен-Рык’е, дзе ён і пражыў да самай смерці 18 лютага 814 года і быў пахаваны пры храме Сен-Рык’е. У царкве дагэтуль захоўваюцца яго мошчы.
З лацінскіх вершаў (сабраных Мінем у 99-й частцы «Раtrologie») захаваўся адзін урывак эпасу пра Карла Вялікага, у якім апісваецца сустрэча Карла з Папам Львом III; у іншым вершы ён апісвае сваё хатняе жыццё, у трэцім вяртанне з поля бітвы другога сына Карла.
Зноскі
- ↑ Bell A. Encyclopædia Britannica — Encyclopædia Britannica, Inc., 1768.
- ↑ Angilbert // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Angilbert // Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia, 1968.
- ↑ Ангильберт // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
- ↑ Слоўнік святых Архівавана 16 лістапада 2011.
Спасылкі правіць
- St. Angilbert (англ.)