Андрэй Іванавіч Валовіч

Андрэй Валовіч (каля 1570—1614) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Вялікі харунжы літоўскі (1592—1610), жамойцкі падстароста (1595—1609) і суддзя земскі (з 1610).

Андрэй Валовіч
Герб «Багорыя»
харунжы вялікі літоўскі 1592 — 1610
Папярэднік	Богуш Міцута[d]
Пераемнік	Крыштаф Хадкевіч
Нараджэнне	каля 1570 Горадня, Гарадзенскі павет, Троцкае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая
Смерць	1614 Цітувенай, Кяльмскі раён, Літва
Род	Валовічы
Бацька	Іван Іванавіч Валовіч[d]
Маці	Ганна з Копцяў
Жонка	1) Кацярына з Гаслаўскіх 2) Юстына з Дольскіх

Біяграфія

Паходзіў з роду Валовічаў, сын Івана і Ганны Копаць. Меў братоў Гераніма, Яўстаха і Паўла.

Вучыўся ў Віленскай акадэміі. Пасол на соймы 1587, 1596, 1598, 1600, дэпутат Трыбунала ВКЛ у 1593 і 1600.

Валодаў шэрагам маёнткаў на Жамойці (Трушкамі, Платэлямі, Эйгірдзямі). У 1609 набыў Цытавяны, дзе фундаваў кляштар бернардзінцаў. У сваім тэстаменце пакінуў яму значныя сродкі.

Крыніцы

• Падалінскі У. Павятовая палітычная эліта ў святле дзейнасці гарадзенскага сойміка ў другой палове XVI ст. // Гродзенскі палімпсест 2009. Матэрыялы міжнароднай навуковай канферэнцыі
• Сліж Н. Цудатворны абраз Маці Божай Студэнцкай і гарадзенская шляхта: ідэнтыфікацыя, радаводы, сувязі — Валовічы // Герольд Litherland № 18, 2011. С. 57