Андрэй Андрэевіч Уласаў
Андрэй Андрэевіч Уласаў (14 верасня 1901, сяло Ламакіна Ніжагародская губерня — 1 жніўня 1946, Масква) — савецкі генерал-лейтэнант (з 1942; пазбаўлены звання пасля прысуду).
Андрэй Андрэевіч Уласаў | |
---|---|
Дата нараджэння | 1 (14) верасня 1901[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 1 жніўня 1946[2][1][…] (44 гады) |
Месца смерці | |
Альма-матар | |
Грамадзянства | |
Прыналежнасць | Трэці рэйх |
Род войскаў | Рабоча-Сялянская Чырвоная Армія і Руская вызваленчая армія |
Званне | генерал-лейтэнант |
Камандаваў | Руская вызваленчая армія, 99th Infantry Division (1st formation)[d], 4th Mechanized Corps[d], 37th Army[d], 20th Army[d] і 2nd Shock Army[d] |
Бітвы/войны | |
Узнагароды і званні | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Біяграфія
правіць20 красавіка 1942 года быў прызначаны камандуючым 2-га ўдарнага войска, застаючыся па сумяшчальніцтве намеснікам камандуючага Волхаўскага фронту. Падчас вайны трапіў у палон, пайшоў на супрацоўніцтва з нацыстамі, стаў кіраўніком ваеннай арганізацыі калабарацыяністаў з савецкіх ваеннапалонных — Рускай вызваленчай арміі (РВА).
У 1944 годзе ўзначаліў Камітэт вызвалення народаў Расіі. У 1945 годзе быў захоплены ў палон і пакараны смерцю разам з іншымі членамі камітэта.
Зноскі
- ↑ а б Andrey Andreyevich Vlasov // TracesOfWar
- ↑ Andrei Andrejewitsch Wlassow // Brockhaus Enzyklopädie
Спасылкі
правіць- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Андрэй Андрэевіч Уласаў