Андрэй Уладзіміравіч Архіпаў
Андрэй Архіпаў (нар. 6 лютага 1995) — беларускі футбаліст, абаронца.
 Андрэй Архіпаў | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Поўнае імя | Андрэй Уладзіміравіч Архіпаў | |||||||||||||||
| Нарадзіўся |
6 лютага 1995 (29 гадоў) |
|||||||||||||||
| Грамадзянства |
 Беларусь |
|||||||||||||||
| Рост | 176 см | |||||||||||||||
| Пазіцыя | абаронца | |||||||||||||||
| Інфармацыя пра клуб | ||||||||||||||||
| Клуб | няма | |||||||||||||||
| Маладзёжныя клубы | ||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
| Клубная кар’ера[* 1] | ||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
|
||||||||||||||||
Клубная кар’ера правіць
Выхаванец пастаўскай акадэміі ПМЦ, выступаў таксама за юнацкую каманду БАТЭ. У сезоне 2014 далучыўся да мінскага «Промня», які выступаў у Другой лізе. На наступны год замацаваўся ў аснове і разам з камандай выйграў турнір. У 2016—2017 гадах гуляў за «Прамень» у Першай лізе, быў трывалым іграком стартавага складу і дапамог камандзе выйсці ў Вышэйшую лігу.
Сезон 2018 пачынаў у стартавым складзе сталічнай каманды, аднак з мая згубіў месца ў аснове. З верасня стаў выступаць за дубль. У студзені 2019 года пакінуў «Прамень»[1] і неўзабаве далучыўся да польскага клуба «Вісьлане». Пазней выступаў таксама за «Бахэнскі КС».
У лютым 2020 года вярнуўся ў Беларусь, стаўшы іграком «Ліды»[2]. Пакінуў клуб у кастрычніку 2020 года і пераехаў у Польшчу[3], дзе ў пачатку 2021 года папоўніў склад клуба «Падлясе». Гуляў у гэтым клубе да канца сезона 2020/21.
Дасягненні правіць
Пераможца Першай лігі чэмпіянату Беларусі: 2017- Пераможца Другой лігі чэмпіянату Беларусі: 2015
Статыстыка выступленняў правіць
| Сезон | Дывізіён | Клуб | Краіна | Матчы | Галы |
|---|---|---|---|---|---|
| 2014 | Д3 | Прамень |  |
3 | 0 |
| 2015 | Д3 | Прамень | |
20 | 1 |
| 2016 | Д2 | Прамень | |
25 | 0 |
| 2017 | Д2 | Прамень | |
29 | 0 |
| 2018 | Д1 | Прамень | |
12 | 0 |
| 2020 | Д2 | Ліда | |
18 | 0 |
Грамадзянская пазіцыя правіць
Пасля жорсткага разгону акцый пратэстаў, выкліканых масавымі фальсіфікацыямі на прэзідэнцкіх выбарах 2020 года, збіцця і катаванняў затрыманых пратэстоўцаў, разам з 92 іншымі беларускімі футбалістамі выступіў з асуджэннем гвалту ў Беларусі[4].