Антымінс

Антымінс (царк.-слав. антиминсъ, грэц. αντιμήνσιον) — 4-вугольная льняная цi шаўковая хуста з выявамi «Палажэння Хрыста ў труну» ў цэнтры i 4 евангелiстаў па вуглах, з зашытымі мошчамі. Прызначалася для накрыцця прастола ў царкоўным алтары. Пры неабходнасці сам антэмінс мог выконваць функцыі прастола для царкоўнай службы. Выявы на антэмінсах маглi быць вышытыя, вытканыя, намаляваныя, надрукаваныя^[A]. У Вялікім Княстве Літоўскім існавала практыка падпісання антэмінсаў царкоўнымі іерархамі для кантролю за іх продажам і выкарыстаннем.

Антымінс 1627 года для царквы ў Аравічах.

ЗаўвагіПравіць

↑ Святар К. Нікольскі засведчыў, што адным з першых антымінсаў з надрукаванай выявай быў той, які кіеўскі мітрапаліт Іоў Барэцкі 25 сакавіка 1627 года асвяціў на здзяйсненне боскай літургіі ў царкве Раства Найсвяцейшай Багародзіцы ў сяле Аравічы на Палессі^[1].

Зноскі

↑ Костантин Никольский. Об антиминсах православной русской церкви. — С.-Петербург, 1872. С. 119+уклейка

ЛітаратураПравіць

Валерый Пазнякоў. Антымінс. // Вялікае Княства Літоўскае. Энцыклапедыя. Т. 3. Дадатак. А-Я – Мінск, 2010. С. 31
Костантин Никольский. Об антиминсах православной русской церкви. — С.-Петербург, 1872

[2] Святар К. Нікольскі засведчыў, што адным з першых антымінсаў з надрукаванай выявай быў той, які кіеўскі мітрапаліт Іоў Барэцкі 25 сакавіка 1627 года асвяціў на здзяйсненне боскай літургіі ў царкве Раства Найсвяцейшай Багародзіцы ў сяле Аравічы на Палессі^[1].

[1] Костантин Никольский. Об антиминсах православной русской церкви. — С.-Петербург, 1872. С. 119+уклейка

[A]

[1]