Арвід Посэ

Граф Арвід-Рутгер-Фрэдрыксан Посэ (шведск.: Arvid Rutger Fredriksson Posse; 15 лютага 1820, Хельсінгбарг — 24 красавіка 1901, Стакгольм) — шведскі дзяржаўны і палітычны дзеяч, прэм’ер-міністр Швецыі (19 красавіка 1888—13 чэрвеня 1883). Лідар аграрнай партыі.

Арвід Посэ
шведск.: Arvid Posse
прэм’ер-міністр Швецыі 19 красавіка 1880 — 13 чэрвеня 1883
Папярэднік	Луі дэ Геер
Пераемнік	Carl Johan Thyselius[d]
член Другой палаты рыксдага[d] 1867 — 1881
член Першай палаты рыксдага[d] 1882 — 1890
міністр фінансаў Швецыі[d] 7 снежня 1880 — 8 сакавіка 1881
Папярэднік	Hans Forssell[d]
Пераемнік	Robert Themptander[d]
Speaker of the Second Chamber[d] 1876 — 1880
Папярэднік	Ferdinand Asker[d]
Пераемнік	Olof Wijk den yngre[d]
Нараджэнне	17 лютага 1820(1820-02-17) Kropp parish[d], камуна Хельсінбарг, лен Мальмёхус[d], Швецыя[…]
Смерць	24 красавіка 1901(1901-04-24)[…] (81 год) прыход Якуба і Яна[d], Швецыя
Месца пахавання	Snårestad cemetery[d]
Род	Q123010105?
Бацька	Fredrik Salomon Posse[d]
Дзеці	Fredrik Arvidsson Posse[d] і Anna von Krusenstjerna[d]
Партыя	Lantmanna Party[d] (1881)
Член у	Каралеўскае фізіяграфічнае таварыства ў Лундзе[d]
Адукацыя	Лундскі ўніверсітэт
Узнагароды	Order of the Polar Star - Commander's Grand Cross[d] (1 снежня 1876) Commander of the Order of the Polar Star[d] (3 ліпеня 1866) Knight of the Order of the Polar Star[d] (28 студзеня 1862)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Сын губернатара Мальмёхуса графа Фрэдрыка Посэ і баранэсы Шарлоты Бенет. Да 1840 года вывучаў права ў Лундскім універсітэце, потым працаваў у судовых установах Швецыі. З 1847 года — член Вярхоўнага суда. У 1849 г. пакінуў дзяржаўную службу і засяродзіўся на вядзенні сельскагаспадарчай вытворчасці ў сваіх маёнтках.

У 1856 — заняўся палітыкай. Быў абраны ў Рыксдаг. У 1858 годзе стаў старшынёй Банкаўскага камітэта. На працягу шэрагу гадоў быў самым вядомым і ўплывовым чальцом рыксдага. З 1867 па 1875 — старшыня Урадавай камісіі і Спецыяльнага парламента, намеснік старшыні выбарчай камісіі (Särskilda Utskottet).

У 1867 годзе дэпутаты-аграрнікі і некаторыя дэпутаты ад памешчыкаў з другой палаты аб’ядналіся ў новую партыю, пад назвай: партыя «сельскіх гаспадароў» (Аграрная партыя). Узначалілі партыю памешчыкі — граф Арвід Посэ, Эміль Кей і землеўладальнік Карл Іварсан. Партыя «сельскіх гаспадароў» стала праводзіць апазіцыйную палітыку ў адносінах да ўрада Луі дэ Геера, энергічна абараняла інтарэсы земляробаў і змагалася супраць вышэйшага чынавенства, буйных землеўладальнікаў і прамыслоўцаў.

З 1876 года — спікер рыксдага.

19 красавіка 1880 г. заняў пасаду прэм’ер-міністра Швецыі. Са снежня 1880 па сакавік 1881 года, адначасова — міністр фінансаў.

13 чэрвеня 1883 г. падаў у адстаўку. Пасля адстаўкі з пасады прэм’ер-міністра, у 1883—1889 быў прэзідэнтам апеляцыйнага адміністрацыйнага суда Швецыі.

У 1882—1890 абіраўся членам Першай палаты (Första kammaren) Рыксдага ў якасці прадстаўніка лена Паўднёвы Кальмар. Як дэпутат выступаў супраць увядзення тарыфаў на зерне ў 1887 г., змагаўся за свабодны гандаль. Ён таксама выказаў свае сімпатыі за ўмераную рэформу выбарчага права.

Ён быў абраны членам Шведскай каралеўскай акадэміі сельскай і лясной гаспадаркі (1879), ганаровым членам Каралеўскага фізіяграфічнага таварыства ў Лундзе (1878) і таварыства афіцэраў Каралеўскага ваенна-марскога флоту (1880).