Арнэ Вільгельм Каўрын Тыселіус
Арнэ Вільгельм Каўрын Тыселіус (шведск.: Arne Wilhelm Kaurin Tiselius; 10 жніўня 1902, Стакгольм — 29 кастрычніка 1971, Упсала) — шведскі біяхімік, член Шведскай АН (з 1956 прэзідэнт).
Арнэ Вільгельм Каўрын Тыселіус | |
---|---|
шведск.: Arne Wilhelm Kaurin Tiselius | |
![]() | |
Дата нараджэння | 10 жніўня 1902[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 29 кастрычніка 1971[4][1][…] (69 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | біяхімік, хімік, выкладчык універсітэта |
Навуковая сфера | біяхімія |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Навуковы кіраўнік | Тэадор Сведберг |
Вядомыя вучні | Robert Williams[d] |
Член у |
|
Узнагароды |
член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] ганаровы доктар Мадрыдскага ўніверсітэта Камплутэнсэ[d] (1957) |
![]() |
БіяграфіяПравіць
У 1938—1968 гадах прафесар біяхіміі і дырэктар біяхімічнай інстытута.
Асноўныя работыПравіць
Асноўныя працы па метадах электрафарэтычных і храматаграфічных даследаванняў высокамалекулярных злучэнняў. Даказаў комплексную прыроду бялкоў сыроваткі крыві.
Нобелеўская прэміяПравіць
Нобелеўская прэмія па хіміі (1948).
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 Arne Tiselius // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ 2,0 2,1 Arne Tiselius // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Arne Tiselius // Munzinger-Archiv — 1913. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ 4,0 4,1 Тиселиус Арне // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ Tiselius, Arne Vilhelm Kaurin // http://www.svenskagravar.se/gravsatt/64724621 — Svenskagravar. Праверана 9 лютага 2018.
- ↑ Tiselius, Arne Vilhelm Kaurin // http://www.svenskagravar.se/gravsatt/94361238 — Svenskagravar. Праверана 2 жніўня 2020.
- ↑ http://czlonkowie.pan.pl/czlonkowie/sites/WynikiWyszukiwania.html?s=TISELIUS,%20Arne%20 Праверана 26 сакавіка 2019.
- ↑ http://www.pas.va/content/accademia/en/academicians/deceased/tiselius.html
ЛітаратураПравіць
- Farber Е., Nobel prize winners in chemistry 1901—1950, N. Y., 1953.