Ару́ра (ісп.: Oruro, аймара: Ururu, кечуа: Uru Uru, Ururu) — сталіца дэпартамента Арура ў Балівіі. Горад размешчаны ў Андах, на вышыні 3710 м над узроўнем мора. Насельніцтва складае 210 тысяч чалавек. Заснаваны ў XVII стагоддзі.

Горад
Арура
ісп.: Oruro
Герб Сцяг
Герб Сцяг
Краіна
Дэпартамент
Каардынаты
Заснаваны
Ранейшыя назвы
Real Villa de Don Felipe de Austria
Плошча
  • 1 633 км²
Вышыня цэнтра
3710 м
Насельніцтва
  • 264 683 чал. (2012)[1]
Часавы пояс
Афіцыйны сайт
mioruro.com (ісп.)
Арура на карце Балівіі
Арура (Балівія)
Арура

Транспарт правіць

Важны транспартны вузел. Праз Арура праходзіць шаша № 1, якая злучае яго са сталіцай Балівіі Ла-Пасам на поўначы і горадам Патасі на поўдні. Апроч шашы, у Ла-Пас вядзе чыгунка, ад якой на паўночны захад адыходзіць галіна, якая злучае горад з Качабамбай. У паўднёвым накірунку ад Арура адыходзіць «Чыгунка з Антафагасты ў Балівію», канцавым пунктам якой з'яўляецца чылійская Антафагаста.

Эканоміка правіць

Да закрыцця шахт у пачатку 1990-х гадоў Арура быў важным цэнтрам горназдабыўной прамысловасці краіны. Тут здабывалі волава, срэбра, золата, вальфрам, сурму, серу, буру і медзь. Таксама ў горадзе развіты каляровая металургія, харчовая, тэкстыльная, абутковая прамысловасці.

Культура правіць

 
Карнавал

Арура, які атрымаў назву ад мясцовага індзейскага племя, славіцца сваім карнавалам, які ў 2001 годзе быў уключаны ў спіс ЮНЕСКА. У ім захаваны элементы дакалумбаўскай рэлігіі індзейцаў рэгіёна.

Дзейнічае Тэхнічны ўніверсітэт Арура  (англ.).

Славутасці правіць

Гарады-пабрацімы правіць

Зноскі

Літаратура правіць

  • Арура // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).
  • Crespo Rodas, Alberto: La Fundación de San Felipe de Austrie y Asiento de Minas de Oruro. в: Revista Histórica. Organo de la Academia Nacional (Instituto del Peru) Tomo XXIX, Lima, 1966.
  • Mesa, José /Gisbert, Teresa: Oruro. Origen de una Villa Minera. в: La minería Hispana e Iberoamericaca. Contribución a su investigación histórica. Vol.1, Leon, 1970.
  • Salamanca Trujillo, Hugo: La Proclama Patriotica de Oruro. Valoración histórico-social del manifesto de agravios. в: Revista Universidad Segunda Epoca, No.1, Oruro 1975.

Спасылкі правіць