Аскулюючая арбіта

Аскулюючая арбіта аб'екта ў прасторы (у зададзены момант часу) - гравітацыйная кеплеравая арбіта (гэта значыць эліпс ці іншае сячэнне конусу) адносна цэнтральнага цела, якую гэты аб'ект (у адпаведнасці з яго фактычным становішчам і хуткасцю ў зададзены момант часу) меў бы пры адсутнасці ў далейшым якіх-небудзь адхіленняў (звязаных з несферычнасцю цэнтральнага цела, гравітацыйным уздзеяннем трэціх цел альбо сіламі негравітацыйнай прыроды).[1] Тэрмін выкарыстоўваецца ў астраноміі і ў астрадынаміцы.

Зноскі

  1. F. R. Moulton, 'Introduction to Celestial Mechanics', (1902, Dover reprint 1970), at pp.322-3.