Бабылі

Бабылі, кутнікі, каморнікі — на Русі ў XV—XVIII ст. збяднелыя людзі, залежныя ад уладальнікаў зямлі. Яны займаліся рамёствамі, земляробствам, дробным гандлем і промысламі, працавалі па найму. Бабылі не неслі дзяржаўнага цягла, але плацілі свайму ўладальніку лягчэйшы чынш — бобылыцыну. У 1679 па сваім статусе бабылі былі прыраўняныя да сялян.

Васіль Пяроў. Гітарыст-бабыль (1865). Дзяржаўны Рускі музей

У прастамоўі слова «бабыль» азначае згалелы, адзінокі, бяздомны чалавек.

Напярэдадні рэформы 1861 агароднікі і бабылі былі самімі беднымі прыгоннымі сялянамі. У 1848 у Віленскай і Мінскай губернях іх было адпаведна 6,9 % і 9 % ад памешчыцкіх сялян, у Гродзенскай губерні ў 1858 — 4,5 %.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 2. — 480 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0061-7 (т. 2).