Багдан Сямёнавіч Сапега
Багдан Сямёнавіч Сапега (да 1450 — пасля 1512) — пісар гаспадарскі (1471—1488), акольнічы смаленскі (?), намеснік і дзяржаўца мцэнскі і любуцкі (1494—1500), намеснік высокадворскі (1503—1512), выконваў дыпламатычную службу.
| Багдан Сямёнавіч Сапега | |
|---|---|
.jpg) | |
| Нараджэнне | не пазней за 1449 |
| Смерць | не раней за 1513 |
| Род | Сапегі |
| Бацька | Сямён Сапега[1] |
| Маці | Настасся Паўшанка[d][1] |
| Жонка | Фядора Бабіч-Друцкая-Сакалінская[d] |
| Дзеці | Іван Багданавіч Сапега, Януш Багданавіч Сапега, Фёдар Багданавіч Сапега[d], Ганна Багданаўна Сапега[d] і Багдана Багданаўна Сапега[d] |
_(3).jpg)
БіяграфіяПравіць
Старэйшы сын Сямёна Сапегі, заснавальнік чарэйска-ружанскай лініі Сапегаў.
Праз шлюб у 1475 годзе з княжной Фядорай з Бабіч-Друцкіх-Сакалінскіх атрымаў маёнткі Чарэю, Белую, Тухачова, Лемніцу, Сар’ю, Грэзань, а таксама права апекі над Чарэйскім манастыром з вёскай Клубынічы. Шлюб станоўча паўплываў на кар’еру, жонка па маці была ў сваяцтве з Альгердавічамі, таксама цёшча — кн. Марыя Друцкая-Сакалінская з Чарэйскіх, была пляменніцай ўплывовага смаленскага епіскапа Місаіла[2]. Добра ўплывала на кар’еру Багдана дзейнасць роднага брата Івашкі (заснавальніка кодэньскай лініі Сапегаў), канцлера вял.кн. Алены Іванаўны, маршалка гаспадарскага, ваяводы віцебскага і падляшскага[2].
Таксама Багдан Сямёнавіч купіў шмат маёнткаў за ўласныя грошы, па абмене з братам Івашкам атрымаў Ельню — склаўшы гэтымі набыткамі ядро сапегаўскіх латыфундый. Выконваў дыпламатычную службу ў складзе пасольстваў у Маскву (1504, 1507), дзе ў 1507 годзе быў затрыманы і зняволены (1507—1508) як закладнік за сям’ю Міхаіла Глінскага.
Сям’яПравіць
У шлюбе з княжной Фядорай Друцкай-Сакалінскай меў трох сыноў — Івана, Януша і Фёдара; і двух дачок — Багдану і Ганну[2].
Зноскі
- ↑ а б Pas L. v. Genealogics — 2003. — ed. size: 683713
- ↑ а б в Семянчук Г. М. Чарлёна — двор Сапегаў над Нёманам у XVI—XVII стст. // Магнацкі двор і сацыяльнае ўзаемадзеянне (XV—XVIII стст.) : зборнік навуковых прац / Установа "Музей «Замкавы комплекс „Мір“»"; пад рэд. А. М. Янушкевіча. — Мінск : Медысонт, 2014 .- С. 372—394. — С. 375.
ЛітаратураПравіць
- Сапеги // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
- Грыцкевіч А. Сапегі // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 545—550. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.
- Сапегі Архівавана 21 красавіка 2021. // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі, т. 6. — Мн., 2001, С. 222—228.
- Насевіч В. У складзе Вялікага княства Літоўскага // Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Крупскага р-на. — Мн., 1999. С. 70-73.