Балонская канвенцыя

Балонская канвенцыя (ці Балонская дэкларацыя) — пагадненне аб стандартызацыі падыходаў да арганізацыі навучальнага працэсу і функцыянавання вышэйшай школы ў Еўрапейскім Саюзе.

Краіны ўдзельнікі правіць

Дакумент падпісаны 19 чэрвеня 1999 года ў горадзе Балоння міністрамі адукацыі 29 краін Заходняй і Цэнтральнай Еўропы: Аўстрыі, Бельгіі, Вялікабрытаніі, Грэцыі, Даніі, Эстоніі, Ірландыі, Ісландыі, Іспаніі, Італіі, Латвіі, Літвы, Люксембурга, Мальты, Нідэрландаў, Германіі, Нарвегіі, Польшчы, Партугаліі, Румыніі, Славакіі, Славеніі, Венгрыі, Фінляндыі, Францыі, Чэхіі, Швейцарыі, Швецыі. У 2002 годзе да Балонскага працэсу далучыліся Кіпр, Ліхтэнштэйн, Турцыя, Харватыя, а ў 2003 годзе — Албанія, Андора, Боснія і Герцагавіна, Ватыкан, Македонія, Сербія і Чарнагорыя, Расія. Украіна далучылася да Балонскага працэсу ў траўні 2005 года.

Асноўныя палажэнні правіць

Балонская канвенцыя замацавала 6 асноўных прынцыпаў навучальнага працэсу:

  1. Увядзенне двухцыклавага навучання пераддыпломнага і паслядыпломнага. Пераддыпломны цыкл прадугледжвае атрыманне 1-й акадэмічнай ступені (бакалаўр). Пры гэтым працягласць навучання на пераддыпломным цыкле павінна быць не менш за 3 і не больш за 4 гадоў. Паспяховае завяршэнне 1-га цыкла адкрывае доступ да 2-га цыкла - паслядыпломнага. Навучанне на працягу 2-га цыкла можа прадугледжваць атрыманне ступені магістра (праз 1-2 гады навучання пасля атрымання 1-й ступені) і/або доктарскай ступені (пры ўмове агульнай працягласці навучання 7-8 гадоў).
  2. Увядзенне сістэмы крэдытаў на аснове Еўрапейскай сістэмы перазаліку адзнак (ECTS). ECTS абумоўлівае крэдытна-модульную арганізацыю навучальнага працэсу, заснаваная на спалучэнні модульных тэхналогій навучання і заліковых адукацыйных адзінак (крэдытаў). Памяншае нагрузку на студэнтаў, паколькі ва ўмовах яе ўкаранення адсутнічаюць сесіі. Сістэма не прадугледжвае абавязковага семестравага экзамену для ўсіх студэнтаў. На працягу навучальнага семестра студэнты здаюць два модульных кантролі падчас тыдняў, свабодных ад аўдыторных заняткаў, а іх веды ацэньваюцца па 100-бальнай шкале. Студэнты, якія па выніках модульных кантроляў атрымалі па канкрэтных вучэбных дысцыплінах не менш усталяванай мінімальнага колькасці балаў, атэстуюцца па гэтых дысцыплінах з выстаўленнем ім дзяржаўнай семестравай ацэнкі («выдатна», «добра», «здавальняюча», «нездавальняюча») у адпаведнасці са шкалой пераводу. Студэнты, атэставаныя з ацэнкай "нездавальняюча", абавязаны здаваць семестравыя экзамены. Семестравыя экзамены могуць таксама здаваць студэнты, якія жадаюць палепшыць ацэнку, атрыманую па выніках модульнага кантролю. Ацэньванне ведаў на іспытах ажыццяўляецца па 100-бальнай шкале з наступным пераводам ў дзяржаўную ацэнку.
  3. Кантроль якасці адукацыі мяркуецца ажыццяўляць акрэдытацыйнымі агенцтвамі, незалежнымі ад нацыянальных урадаў і міжнародных арганізацый. Ацэнка будзе засноўвацца не на працягласці або змесце навучання, а на тых ведах, уменнях і навыках, якія атрымалі выпускнікі. Адначасова будуць устаноўлены стандарты транснацыянальнай адукацыі.
  4. Пашырэнне мабільнасці студэнтаў, выкладчыцкага складу і іншага персаналу для ўзаемнага ўзбагачэння еўрапейскім вопытам. Мяркуецца змена нацыянальных заканадаўчых актаў у сферы працаўладкавання іншаземцаў.
  5. Забеспячэнне працаўладкавання выпускнікоў. Усе акадэмічныя ступені і іншыя кваліфікацыі павінны быць запатрабаваныя еўрапейскім рынкам працы, а прафесійнае прызнанне кваліфікацый павінна быць спрошчана. Для забеспячэння прызнання кваліфікацый плануецца паўсюднае выкарыстанне Дадатка да дыплома, рэкамендаванага ЮНЕСКА.
  6. Забеспячэнне прывабнасці еўрапейскай сістэмы адукацыі . Адной з галоўных задач, якая павінна быць вырашана ў рамках Балонскага працэсу, з’яўляецца прыцягненне ў Еўропу большай колькасці студэнтаў з іншых рэгіёнаў свету. Лічыцца, што ўвядзенне агульнаеўрапейскай сістэмы гарантыі якасці адукацыі, крэдытнай сістэмы назапашвання, лёгкадаступных кваліфікацый і да т.п. будуць спрыяць павышэнню цікавасці еўрапейскіх і іншых грамадзян да вышэйшай адукацыі.

Спасылкі правіць