Баніфацый I (лац.: Bonifatius PP. I); (? — 4 верасня 422) — Папа Рымскі з 28 снежня 418 па 4 верасня 422 года. Рымлянін. Абраны большасцю духавенства і народа. У базыліцы Св. Марцэла адваротная партыя на чале з прэфектам Рыма Аўрэліям Аніцыям Сімахам (прыхільнік старадаўняй рымскай рэлігіі) вылучылі ў Папы архідыякана Еўлалія. Еўлалій заняў Латэран, а Баніфацый — базіліку Св. Паўла за варотамі. Аніцый Сімах загадаў зачыніць усе вароты Рыма і не ўпускаць Баніфацыя. Прыхільнікі Баніфацыя напісалі скаргу імператару Ганорыю. Абодва кандыдаты былі выкліканыя ў роўны, а затым адправіліся на сабор у Спалета. Ім было забаронена да канчатковага рашэння наведваць Рым, Але Еўлалій падчас Вялікадня адслужыў малебен у Латэране і гэта мела вырашальнае значэнне. Ён быў выгнаны імператарам Ганорыям у Кампанію, а Баніфацый заняў трон Св. Пятра.

Баніфацый I

42-і Папа Рымскі
29 снежня 418 — 4 верасня 422
Папярэднік Зосіма, Папа Рымскі
Пераемнік Цэлесцін I
Дзейнасць каталіцкі святар, пісьменнік
Нараджэнне каля 370
Смерць 5 верасня 422
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Баніфацый змагаўся з пелагіянствам, ладзіў царкоўныя справы ў спрэчных паміж Рымам і Канстанцінопалем епархіях, дамогся пашырэння правоў папы.