Баніфацый I Манферацкі
Баніфацый I Манферацкі (1150 — 4 верасня 1207) — лідар Чацвёртага крыжовага паходу, першы кароль Фесалонікі.
| Баніфацый I Манферацкі | |
 | |
| «Баніфацый у Суасоне абіраецца лідарам Чацвёртага паходу (1200)». Гістарычная карціна Анры Дэкена, пачатак 1840 гг., зала Крыжовых паходаў, Версаль. | |
 | |
| Дзейнасць | Маркіз |
|---|---|
| Нараджэнне | 1150[1][2] ці каля 1150 |
| Смерць | 4 верасня 1207[3] |
| Дынастыя | Алерамічы[d] |
| Бацька | Вільгельм V Стары[d] |
| Маці | Юта фон Бабенберг[d] |
| Жонка | Elena di Bosco[d], Jeanne of Antioch[d] і Маргіт Венгерская[d] |
| Дзеці | Вільгельм VI Манферацкі[d], Дзімітрый Манферацкі[d], Агнеса Манферацкая[d] і Дзімітрый Манферацкі[d] |
| Ваенная служба | |
| Званне | рыцар |
БіяграфіяПравіць
Паводле паходжання — маркграф Манферацкі, сын Вільгельма V Старога і Юдзіфы Аўстрыйскай, брат Вільгельма па мянушцы Доўгі Меч і Конрада Манферацкага.
У 1191—1193 гадах ваяваў на боку імператараў Фрыдрыха I і Генрыха VI супраць Ламбардскай лігі, у 1194 годзе — супраць Сіцыліі. У 1201 г. у Суасоне быў абраны правадыром Чацвёртага крыжовага паходу, які скончыўся ўзяццем і рабаваннем Канстанцінопаля.
Падзел ВізантыіПравіць
Падчас крыжовага паходу Баніфацый трымаўся ў цені венецыянскага дожа Энрыка Дандала, які фінансаваў экспедыцыю на ўсход. Тым не менш пры заснаванні Лацінскай імперыі ён разлічваў заняць імператарскі трон і ажаніўся з імператрыцай-удавой Марыяй. Венецыянцы заблакавалі абранне яго імператарам, асцерагаючыся празмернага ўзмацнення Манферацкай дынастыі. У Канстанцінопалі стаў валадарыць Балдуін I Фландрскі, а яго брат і спадчыннік Генрых I Фландрскі ажаніўся з дачкой Баніфацыя. У якасці кампенсацыі Баніфацыю былі перададзены візантыйскія вобласці на ўсходзе ад Басфора, а таксама востраў Крыт. Сваёй сталіцай ён абраў другі па велічыні горад імперыі — Фесалонікі. Так узнікла Фесаланікская дзяржава.
Быў забіты ў бітве з балгарамі (4 верасня 1207 года) у паўднёвай частцы Радопаў. Яго галава была адрэзана і паслана да цара Калаяна ў Тырнава. У Фесалоніках яго спадчыннікам стаў 2-гадовы сын ад шлюбу з Марыяй Венгерскай — Дзімітрый, а Манферат атрымаў старэйшы — Гульельма.
Шлюбы і дзеціПравіць
- Прыкладна ў 1170 годзе яго жонкай стала Алена дзі Боска (Helene di Bosco; пам. каля 1204). Трое дзяцей:
- Гульельма VI, маркграф Манферацкі
- Беатрыса, другая жонка Энрыка II дэль Карэта, маркграфа Савоны
- Агнэса (каля 1180 — 1208), жонка Генрыха Фландрскага, імператара Лацінскай імперыі
- Элеанора Савойская (пам. 1202), дачка графа Умберта III Савойскага;
- У 1204 годзе ажаніўся з Маргарытай/Марыяй Венгерскай (1175 — пасля 1223), дачкой Белы III, удавой Ісака II Ангела
- Дзімітрый, кароль Фесалонікі
КрыніцыПравіць
- Linskill, Joseph (1964). The Poems of the Troubadour Raimbaut de Vaqueiras.
- Magoulias (1984). O City of Byzantium, Annals of Niketas Choniates. ISBN 0-8143-1764-2.
- Vaqueiras, Raimbaut de. The Epic Letter (external link to bilingual text)
- Villehardouin, Geoffrey de (1963id=ISBN 0-14-044124-7). "The Conquest of Constantinople". Chronicles of the Crusades.
- Жоффруа Виллардуэн. ЗАВОЕВАНИЕ КОНСТАНТИНОПОЛЯ
- Рембо де Вакейрас. Письмо Бонифацию I де Монферрат
БібліяграфіяПравіць
- Brand, Charles M. (1968). Byzantium Confronts the West. ISBN 0-7512-0053-0.
- Goria, Axel (1970). "Bonifacio di Monferrato". Dizionario Biografico degli Italiani, vol. XII. Rome. pp. 118-124.[1]
- Haberstumpf, Walter (1995), written at Torino, Dinastie europee nel Mediterraneo orientale. I Monferrato e i Savoia nei secoli XII–XV, <http://centri.univr.it/RM/biblioteca/scaffale/volumi.htm#Walter%20Haberstumpf>
- Queller, Donald E.; Thomas F. Madden (1999). The Fourth Crusade: The Conquest of Constantinople'. ISBN 0-8122-1713-6.
- Runciman, Steven (1951-1954), written at Cambridge, A history of the Crusades, Cambridge University Press
- Usseglio, Leopoldo (1926). I Marchesi di Monferrato in Italia ed in Oriente durante i secoli XII e XIII.
Зноскі
- ↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118661477 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 12 жніўня 2015.
- ↑ Lundy D. R. Boniface I of Montferrat, King of Thessalonica // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Lundy D. R. Bonifacio Marchese del Monferrato // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
СпасылкіПравіць
- Елена Сизова. Фридрих II Гогенштауфен и его династия в зеркале литературы. Историко-искусствоведческий портал "Монсальват". Архівавана з першакрыніцы 21 жніўня 2011.
| Папярэднік: — |
Кароль Фесалонікі 1205-1207 |
Пераемнік: Дэметрыус |
| Папярэднік: Конрад |
Маркіз Манферацкі 1192—1207 |
Пераемнік: Гульельма VI |