Баніфацый I Манферацкі
Баніфацый I Манферацкі (1150 — 4 верасня 1207) — лідар Чацвёртага крыжовага паходу, першы кароль Фесалонікі.
| Баніфацый I Манферацкі | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | |||||||
 | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Конрад Манферацкі[d] | ||||||
| Пераемнік | Вільгельм VI Манферацкі[d] | ||||||
| Нараджэнне |
1150[1][2][…] ці каля 1150 |
||||||
| Смерць |
4 верасня 1207[3][2] |
||||||
| Род | Алерамічы[d] | ||||||
| Бацька | Вільгельм V Стары[d][4][5] | ||||||
| Маці | Юта фон Бабенберг[d][4][5] | ||||||
| Жонка | Elena di Bosco[d][6][7][…], Jeanne of Antioch[d][6] і Маргіт Венгерская[d][4][7] | ||||||
| Дзеці | Вільгельм VI Манферацкі[d][4][5], Дзімітрый Манферацкі[d][8] і Агнеса Манферацкая[d] | ||||||
| Дзейнасць | манарх | ||||||
| Званне | рыцар | ||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Біяграфія правіць
Паводле паходжання — маркграф Манферацкі, сын Вільгельма V Старога і Юдзіфы Аўстрыйскай, брат Вільгельма па мянушцы Доўгі Меч і Конрада Манферацкага.
У 1191—1193 гадах ваяваў на боку імператараў Фрыдрыха I і Генрыха VI супраць Ламбардскай лігі, у 1194 годзе — супраць Сіцыліі. У 1201 годзе ў Суасоне быў абраны правадыром Чацвёртага крыжовага паходу, які скончыўся ўзяццем і рабаваннем Канстанцінопаля.
Падзел Візантыі правіць
Падчас крыжовага паходу Баніфацый трымаўся ў цені венецыянскага дожа Энрыка Дандала, які фінансаваў экспедыцыю на ўсход. Тым не менш пры заснаванні Лацінскай імперыі ён разлічваў заняць імператарскі трон і ажаніўся з імператрыцай-удавой Марыяй. Венецыянцы заблакавалі абранне яго імператарам, асцерагаючыся празмернага ўзмацнення Манферацкай дынастыі. У Канстанцінопалі стаў валадарыць Балдуін I Фландрскі, а яго брат і спадчыннік Генрых I Фландрскі ажаніўся з дачкой Баніфацыя. У якасці кампенсацыі Баніфацыю былі перададзены візантыйскія вобласці на ўсходзе ад Басфора, а таксама востраў Крыт. Сваёй сталіцай ён абраў другі па велічыні горад імперыі — Фесалонікі. Так узнікла Фесаланікская дзяржава.
Быў забіты ў бітве з балгарамі (4 верасня 1207 года) у паўднёвай частцы Радопаў. Яго галава была адрэзана і паслана да цара Калаяна ў Тырнава. У Фесалоніках яго спадчыннікам стаў 2-гадовы сын ад шлюбу з Марыяй Венгерскай — Дзімітрый, а Манферат атрымаў старэйшы — Гульельма.
Шлюбы і дзеці правіць
- Прыкладна ў 1170 годзе яго жонкай стала Алена дзі Боска (Helene di Bosco; пам. каля 1204). Трое дзяцей:
- Гульельма VI, маркграф Манферацкі
- Беатрыса, другая жонка Энрыка II дэль Карэта, маркграфа Савоны
- Агнэса (каля 1180 — 1208), жонка Генрыха Фландрскага, імператара Лацінскай імперыі
- Элеанора Савойская (пам. 1202), дачка графа Умберта III Савойскага;
- У 1204 годзе ажаніўся з Маргарытай/Марыяй Венгерскай (1175 — пасля 1223), дачкой Белы III, удавой Ісака II Ангела
- Дзімітрый, кароль Фесалонікі
Крыніцы правіць
- ↑ Lundy D. R. Boniface I of Montferrat, King of Thessalonica // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Boniface I [House of Aleramici] // Kindred Britain
- ↑ Lundy D. R. Bonifacio Marchese del Monferrato // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б в г Kindred Britain
- ↑ а б в Pas L. v. Genealogics — 2003.
- ↑ а б Cawley C. Medieval Lands: A prosopography of medieval European noble and royal families
- ↑ а б (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
- ↑ Lundy D. R. The Peerage
Літаратура правіць
- Linskill, Joseph (1964). The Poems of the Troubadour Raimbaut de Vaqueiras.
- Magoulias (1984). O City of Byzantium, Annals of Niketas Choniates. ISBN 0-8143-1764-2.
{{cite book}}: Невядомы параметр|firsT=ігнараваны (прапануецца|first=) (даведка) - Vaqueiras, Raimbaut de. The Epic Letter (external link to bilingual text)
- Villehardouin, Geoffrey de (1963id=ISBN 0-14-044124-7). "The Conquest of Constantinople". Chronicles of the Crusades.
{{cite book}}: Праверце значэнне даты ў:|year=(даведка) - Жоффруа Виллардуэн. ЗАВОЕВАНИЕ КОНСТАНТИНОПОЛЯ
- Рембо де Вакейрас. Письмо Бонифацию I де Монферрат Архівавана 15 снежня 2005.
- Brand, Charles M. (1968). Byzantium Confronts the West. ISBN 0-7512-0053-0.
- Goria, Axel (1970). "Bonifacio di Monferrato". Dizionario Biografico degli Italiani, vol. XII. Rome. pp. 118–124.[1] Архівавана 5 лістапада 2006.
- Haberstumpf, Walter (1995). Dinastie europee nel Mediterraneo orientale. I Monferrato e i Savoia nei secoli XII–XV. Torino.
- Queller, Donald E. (1999). The Fourth Crusade: The Conquest of Constantinople'. ISBN 0-8122-1713-6.
{{cite book}}: Невядомы параметр|coauthors=ігнараваны (прапануецца|author=) (даведка) - Runciman, Steven (1951–1954). A history of the Crusades. Cambridge: Cambridge University Press.
{{cite book}}: Папярэджанні CS1: фармат даты (link) - Usseglio, Leopoldo (1926). I Marchesi di Monferrato in Italia ed in Oriente durante i secoli XII e XIII.
Спасылкі правіць
- Елена Сизова. Фридрих II Гогенштауфен и его династия в зеркале литературы. Историко-искусствоведческий портал "Монсальват". Архівавана з першакрыніцы 21 жніўня 2011. Праверана 20 кастрычніка 2013.